Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1965, Blaðsíða 90
94
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Hér hefur aðeins verið hægt að stikla á stóru viðvíkjandi öllum
þeim vandamálum, sem snerta fíngerðu vaðmálin frá víkingaaldar-
kumlunum á Norðurlöndum. Enn mun margt vera ósagt. Sú mynd,
sem nú er hægt að gera sér af útbreiðslu dúkanna, getur breytzt
mjög, því að áreiðanlega leynast leifar þeirra í geymslum safna
víðsvegar um Evrópu, og eflaust munu nýjar koma í leitirnar í
fornleifafundum í framtíðinni, ef til vill bæði í og utan Evrópu. En
eins og er, verður sú kenning líklega að teljast sennilegust, að upp-
runa dúkanna megi rekja til Austurlanda nær.
TILVITNANIR
1 Kristján Eldjárn, Kuml og haugfé (Rvk., 1956), bls. 169 o. áfr., 184 o. áfr.
2 Eldjárn, op. cit., bls. 179 o. áfr.
:í Vefnaðurinn frá Ketilsstöðum gæti gæðanna vegna vel verið heimaofinn, en
þar sem um einstæðan fund er að ræða, er öruggast að gera ekki ráð fyrir því.
4 Marta Hoffmann, The Warp-weighted Loom (Oslo, 1964), bls. 373, 60. til-
vitnun.
5 Til dæmis Diplomatarium Islandicum IV, bls. 62, VII, bls. 448, VIII, bls. 71, 266,
IX, bls. 298, 317. Orðabók ,Tóns Ólafssonar, AM 433 fol. Hoffmann, op. cit.,
bls. 393, 377, 41. tilvitnun.
C Ibid., bls. 371, 49. tilvitnun, bls. 372.
7 Agnes Geijer, Birka III. Die Textilien aus den Grábern (Upps., 1938).
8 E. Salin, „Les tombes Gallo-romaines et merovingiennes de la basilique de
S. Denis", Mémoires de l'Institut nationále de France (Paris, 1960), T 44, 1,
bls. 223 o. áfr.
9 Geijer, op. cit., bls. 24, myndasíða 4, 3. Hoffmann, op. cit., bls. 242 o. áfr.
10 Grace M. Crowfoot, bls. 21 o. áfr., 31 o. áfr., myndasíða V, í D. Barthelmy and
J. T. Milik, Qumran Cave I (Oxford, 1955).
11 Louisa Bellinger, „Textiles from Gordion", Bulletin of the Needle and Bobbin
Club, 46:1,—2. hefti 1962.
12 Hoffmann, op. cit., bls. 65 o. áfr.
13 Ibid., bls. 18, 392.
14 Skipting uppistöðunnar í tvo jafna hluta, sem mynda undirstöðu að fyrir-
gerðinni, þekkist þegar frá fullgerðu uppistöðunni í fornleifafundinum frá Tegle,
en sá fundur mun vera frá rómverskri járnöld eða þjóðflutningatímum. Sjá
Marta Hoffmann og Ragnhild Trætteberg, „Teglefundet", Stavanger Museums
Arbok 1959.
15 Gefin út af Matthíasi Þórðarsyni i Árbók 1914. Athugun á tæknilegum atrið-
um lýsingarinnar er að finna í Hoffmann, op. cit., bls. 134 o. áfr., 187 o. áfr.
l C Geijer, op. cit., bls. 40 o. áfr.
1 7 Hoffmann, op. cit., bls. 232—57.
18 R. Pfister, Textiles de Palmyre (París, 1937), bls. 24. R. Pfister, „Le róle d’Iran
dans les textiles d’Antinoe", Ars Islamica, 13:48, 64, 1948.
19 Franskur vísindamaður, J. B. Weckerlin, hefur birt itarlega rannsókn á
skarlati í bók sinni Le drap „escarlate" au Moyen kge (Lyon, 1905).
2 0 Agnes Geijer, „A Silk from Antinoe and the Sassanian Textile Art“, Orientalia
Suecana, 12:9 o. áfr., 1964. Agnes Geijer hefur í samtali nefnt, að hugsanlegt
sé, að einmitt þetta efni sé dæmi um persneskt sakirlat.
Elsa E. Guöjónsson frýddi.