Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1965, Blaðsíða 139

SKÝRSLA VM ÞJÓÐMINJASAFNIÐ 1964
143
Verkaskipting starfsmanna var í öllum aðalatriðum hin sama og
á síðastliðnu ári, og vísast um það til síðustu ársskýrslu. Má og telja
óþarft að fjölyrða um hin daglegu störf, sem eru svipuð frá ári
til árs, en rétt að geta hins vegar þeirra atriða, sem helzt mega
teljast til sérstakra tíðinda á árinu. Starfsemi safnsins færir heldur
út kvíarnar frá ári til árs, og má það heita eðlileg þróun, en hins
vegar verður þá að því skapi meira annríki hjá starfsliðinu, þar
sem því fjölgar ekki sem þessu svarar. Kemur þetta þannig fram,
að æ þrengist heldur um þann tíma, sem safnmennirnir hafa til
fræðistarfa, en þó hlýtur stofnunin að leggja áherzlu á, að nokkuð
sé unnið að vísindalegri rannsókn þeirra minja, sem hún gætir.
Árangurinn af þeirri viðleitni má sjá í Árbók hins íslenzka forn-
leifafélags. Hún er að vísu gefin út af Fornleifafélaginu, en í raun-
inni er hún eigi síður árbók safnsins, enda annast starfsmenn þess
útgáfu ritsins að öllu leyti, og hefur sá háttur lengi á verið. Efni
bókarinnar er og allt af starfssviði safnsins, og hún er eina málgagn
íslenzkrar fornleifafræði og menningarsögu, sem heldur uppi nokkr-
um vísindalegum metnaði, og er hún sambærileg við sams konar rit,
sem söfn gefa út víða um lönd. Segja má, að Árbók beri vitni um
andlega lífið í stofnuninni, en á því bitnar, er annir kreppa að, eins
og að framan greinir. Ekki eru það ýkjur, þótt sagt sé, að sumarið
sé nú orðið einn samfelldur erill vegna gestagangs í safninu, og er
það að sumu leyti ánægjulegt, en stuðlar sízt að auknum afköstum
á vísindalegu sviði.
Unnið var á árinu jafnt og þétt að þeim safnlegu verkefnum, sem
getið var í síðustu ársskýrslu, að safnmennirnir hefðu með höndum.
Þá ber þess og að geta, að umtalsverð átök voru gerð í sambandi við
viðhald þjóðminjasafnshússins. Gluggar allir voru málaðir og reynt
að þétta þá, sem lekir voru, endurnýjaðar voru rafleiðslur í
stórum hluta hússins, og var hvort tveggja óhjákvæmileg nauðsyn,
°g þá ekki síður hitt að gera við hinar steinsteyptu þakrennur, en
sú viðgerð komst á góðan rekspöl, en varð hvergi nærri lokið.
Því miður varð ekki unnt að koma geymslum safnsins í viðun-
andi horf sökum þess, að ekki varð enn rýmt húsrými það, sem
aðrir aðiljar nota nú í húsinu, en það er nú eitt brýnasta nauðsynja-
Wál safnsins, að bót fáist ráðin á þessu ástandi.
Sýningar og aðsókn.
Eins og að undanförnu var safnið opið daglega í júní, júlí og
agúst, en aðra mánuði ársins aðeins fjóra daga í viku, 21/2 tíma