Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1965, Blaðsíða 144

Í48
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
eldri í þessum efnum. Á árinu 1963 kynnti ég mér nokkuð sænsk
þjóðháttasöfn, einkum Landsmáls- och Folkminnesarkivet i Uppsala
og einnig Etnologiska Undersökningen vid Nordiska Museet í Stokk-
hólmi, og þótti mér því einsýnt að styðjast bæri við þeirra reynslu
og fyrirkomulag, að svo miklu leyti sem hægt væri, en auðvitað
eru ýmis atriði hjá okkur, sem krefjast annarra úrlausna, þar eð
aðstæður eru oft ólíkar og minna um sérhæfðan vinnukraft hér.
Það skiptir einnig máli, að kerfið sé einfalt í sniðum og handhægt,
svo að þeir fræðimenn, sem vilja nota sér heimildir í safninu, geti
auðveldlega sett sig inn í fyrirkomulagið.
í marz var tekið til við skrásetningu svaranna og annars efnis
sem borizt hefur af þjóðháttasviðinu, semja spjaldskrár og atriða-
skrár (lykla). Hefur nú allt efni, sem barst árin 1959—1962, verið
skrásett og því komið fyrir í geymslu, þar sem það er allt mjög
aðgengilegt, og fljótfundið hvert það númer, sem vera skal. Þetta
eru alls 475 númer, og hafa verið gerð yfir þau öll spjaldskrár, bæði
höfundaskrár og skrár, sem sýna dreifingu efnisins um landið, en
ekki hefur enn gefizt tími til að gera atriðaskrár um þetta efni. Það
útheimtir mikla vinnu, og verður að stefna að því að vinna slíka
spjaldskrá upp smám saman, er skrásetningu er iokið og um hæg-
ist. En er því starfi er lokið, verður öll notkun heimildanna mun
auðveldari, einkum ef safnið á eftir að stækka að nokkrum mun,
eins og allar líkur benda til að það geri.
Sendar voru tvær nýjar spurningaskrár á árinu, hin 11., sem
fjallar um gestakomur og var send út í marz-apríl, og hin 12.,
sem fjallar um íslenzka skó og fór út í nóvember—desember. Þórð-
ur Tómasson, safnvörður í Skógum, samdi þær að mestu, eins og
hinar fyrri skrár, og einnig hefur hann safnað ýmiss konar efni af
þjóðháttasviðinu handa þjóðháttadeildinni. — Skrár þessar eru
með öðru sniði en áður var. í stað þess að skrárnar voru útbúnar
þannig áður, að svörin voru skrifuð á þær sjálfar fast á eftir hverri
spurningu, eru nú send sérstök svarblöð með skránum, og er leit-
azt við að fá fólk til að gera grein fyrir efninu á sjálfstæðan hátt
í stað þess að einskorða sig við að svara spurningunum eingöngu.
Þessi nýbreytni virðist gefast ágætlega, enda er hún í samræmi við
reynsluna annars staðar. Hins vegar gerir þetta form mun meiri
kröfur til svarenda, og einkum verður þess vart, að þeir, sem sjálf-
ir hafa sannan áhuga á þessum fræðum, taka breytingunni með
þökkum.
Yfir sumartímann lá vinna við þjóðháttadeildina að mestu niðri