Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1971, Qupperneq 123

ÞRIR ATGEIRAR
123
hlítar séð, hvernig aftari hyrnan hefur verið, en helzt er svo að sjá
sem eggin hafi verið bein eða því sem næst. Andspænis axarblaðinu
miðju er svo krókur, með tilskornum brúnum, mikið líkur króknum á
C, en þó öllu einfaldari að gerð.
Ekkert hefur varðveitzt af skaftinu á þessum atgeir nema örlítill
bútur uppi í falnum, ofan við geirnaglann. Virðist það hafa verið
úr greni. Sýnilega hafa gengið spengur upp eftir skaftinu á þessum
atgeir eins og hinum, en ekki er nú auðið að lesa sundur með vissu
brotin úr spöngunum af atgeirunum þremur.
C. (6. mynd). Þessum atgeir er í stórum dráttum svo bezt lýst, að
fram af skafti gengur mikil og biturleg fjöður, en rétt fyrir ofan fal-
opið gengur eins og axarblað út til annarrar hliðar, en krókur and-
spænis því til hinnar (þýzkur atgeir, sbr. síðar). Lengdin öll frá fal-
opi fram á odd er 41,3 sm. Falopið er ferskeytt, 3,7x4,0 sm, og utan
um það er 8-10 mm breið járngjörð til styrktar. Falurinn hverfur
brátt í sjálft atgeirsblaðið og sést aðeins sem ávalur hryggur á því,
en þar beint fram af er svo fjöðrin áðurnefnda, nokkuð jafnbreið
fram undir odd eða um 3,3 sm. Eggjar fjaðrarinnar eru þunnslegnar,
en eftir báðum hliðum hennar gengur hár skarpur kambur. Öðrum
megin við falopið er svo axarblaðið, um 4,5 mm að þykkt (reyndar
töluvert ryðbólgið nú). Eggin er íbjúg (bogin inn á við), um 20 sm
löng, og ganga hyrnur bæði fram af og aftur af; fremri hyrnan er
nú brotin um þvert. í krikanum milli fjaðrar og axarblaðs er skorið
úr brúninni til skrauts, og sams konar skurðir, lítill bogi með sínu
hakinu hvoru megin við, standast á neðst á báðum eggjum fjaðrar-
innar. Er þessi skurður mjög í stíl við tilskurð, sem er á jöðrum
króksins, sem er hinum megin á atgeirshöfðinu og andspænis axar-
blaðinu. Nær krókur sá tæpa 11 sm út frá miðjum falhryggnum á
blaðinu og verður að öðru leyti bezt lýst með tilvísun til mynda.
Þykkt hans er sú sama og þykkt blaðsins.
Járnbönd ganga upp eftir skaftinu frá falopinu, upp frá flötum
hliðum blaðsins, en ekki egg og bakka eins og á A. Hverfa þau þar
upp undir járngjörðina; þau eru 1,8 sm efst, en töluvert mjórri, þeg-
ar neðar dregur. Böndin ná 48 sm niður eftir skafti, og hafa verið
negld með járnnöglum, líklega fimm hvorum megin. Skaftið er úr
aski, laglega telgt, áttstrent, gildast um miðju, 3,2 X 3,8 sm, mjókk-
ar lítið eitt upp eftir, til höfuðsins, en talsvert mikið niður eftir, svo
að allt að því má segja, að halinn komi niður í odd. Lengd skaftsins
er 165 sm eða vopnsins alls 206-207 sm.