Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Page 4
4
I. UM VATNS- OG BRAUBS-STRAFF Á
ÍSLANDI.
I Danmörku varSa mörg hin smærri lagabrot
svo hátta&ri hegníngu, ab hinir seku eru um ein-
hvörn ákvebinn tinia (er má þó aldrei vera leing-
ri enn 6 sinnutn 5 dagarj Ioka&ir inní fángelsunt,
og fá ekki aíira fæím enn vatn og skorinn skamt
braubi. Ef straff þetta nemur tvisvar eíiur fleir-
um sinnum 5 dögum, þola hinir seku þab sam-
fleytt í hvörja 5 daga, en fá svo hvíld um abra
5 daga, og er þannig haldib áfram jiángaö til
þeir hafa liftiíi ákvebna hegníngu, en ef þaö nem-
ur aöeins 5 dögum eba styttri tíma, þola þeir
þaí> í einu lagi. Ef 6 daga vatns- og braubs-
straff’ er ákveídb, er einn dagur látinn líba ímilli,
þá hinn seki er búinn aö þola þab í 3 daga sam-
fleytt, en varði straftií) 7, 8 eí>a 12 dögum, lí&ur
hinn seki þaí> í 4 daga í senn, en fær hvíld
hinn fimta dag. þoli dómfelldir nienn ekki straft’
þetta vegna vanheilsu, ebur fyrir aldurs sakir, er
þeitn gefin venjuleg fángafæíia, en fángelsistíminn
er þá og gjörfeur 4 sinnum leingri (sjá tilskipun
frá 12ta Júní 1816.)
jtegar tilskipunin frá 24da Janúar 1838 lögleiddi
á Islandi hin dönsku hegníngarlög, ákvab hún a&
vísu, a& þau iagabrot, sem eptir dönskum lögum
ntundu varBa fángelsis-straff’i, skyldu á Islandi
varba vandarhagga hegningu; en hinn saina dag