Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Qupperneq 18

18
þeirn, er rnæta kynnu. AS vísu þótti nefndar-
inönnum ísjárvert, aS leggia syslurnönnum þessa
byrbi á herfear, er þeir þunnig ekki gætu orbib
kosnir til fulltrúa í' umdæini því, er þeir stvr&u,
og þessi kríngumstæfea olli þvi, ab alþíngiS inisti
ástundum þeirra manna, er vegna þekkíngar
sinnar, reynslu og kunnáttu mundu einka vel
fallnir til aí) ver&a kosnir til alþíngisinanna, en
bæ&i hugíiu nefndarmenn, ab konúngurinn meí)
kosníngarrétti sínum mundi rába bót á þessu, og
líka gætu syslumenn orfeib kosnir til fuiltrúa í
öbrum kosníngarumdæmum, enn þeim, er þeir
stvrbu.
þó vegaleingdin yrbi býsna mikil fyrir suma
kjósendur, ef afeeins væri eitt kosníngarþing
Jivörri syslujþótti nefndarmönnum samt ekki áhorfs-
vert ab stínga uppá þessu, er kosníngin abeins
framfæri 6ta hvört ár, og slíkur fundur seinna meir
kynni ab gefa tilefni til, ab þar yrbi flutt og
farib meb fleiri alþjóöleg og áríöandi inálefni,
enda væru Islendingar ekki vanir ab telja eptir
sér a& bregba sér bæarleib. Fulltrúakosm'ngin
yrbi líka meb ]>essu móti lángtuin áreifeanlegri,
enn ef hún framfæri á mörguin stööum, því ann-
ars mundi sveit sú, er heffci ílesta kosníngarmenn,
gefa ein ra&i& útfalli kosníngarinnar off ónvtt ab
öllu binna annara rétt til alþíngisnefnu. Yíir
alla þá, er eptir ábur sögbu ætfu rétt til al-
þíngisnefnu og til ab verba kjörnir til alþingis-
1fl
setn, skyldi í Reykjavík bæarfógetinn og í hvörri
sýslu hreppstjórar og prestar, undir umsjón sýslu-
mannsins, semja nafnaskrá, er jafnframt bæri
meb sér allar naubsynlegar upplýsíngar. Ab því
búnu skyldu svsluinabur og þeir tveir menn, er meb
honum væru teknir til kosníngarstjórnar, semja eina
abalnafnaskrá fyrir alla sýsluna, en skrá þessi skyldi
síban verba prentub og send hvörjum veljanda
meb áteiknun sýslumannsins um, hvar og hvenær
fulltrúavalib ætti ab framfara; en þab skyldi, ab
því leiti því yrbi vibkouiib, fara fram í 8eptembei-
mánubi og því ætíb vera lokib í þessum mánubi
ári ábur enn alþíng hib næsta yrbi haldib. Sömti-
leibis skyldu nokkrar nafnaskrár verba sendar
kosníngarstjórnunum í hinum öbrum syslum, er
kosníng fulltrúanna ekki væri bundin vií) kosn-
íngarumdæmib, heldur mætti innbyrbis kosníng
inilli umdæmanna vibgángast. þó dnldust nefnd-
armenn þess ekki, ab slík kosníng fulltrua, er
ekki væri bundin vib kosníngarnmdæmib eba sýsl-
una, inundi olla niiklum örbugleika, timatöf og
kostnafei, er af því risi aí> prentaþyrfti nafnaskrárn-
ar og senda þær um allt land. Mundi þetta verba
því kostnabarsamara, sem póstgaungur í landinu
væru svo sjaldgæfar. Líka hugbu menn, ab þa
gæti svo farib, ab sá yrbi kosinn til fulltrua fyrir
eitthvöi t herab, er þekkti ekkert til ásigkomulags
þess, og mundii af því leiba skadvænleg eptir-
Uöst fyrir störf alþíngisins. Aö sönnu þótti meiga
2e