Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Síða 76

76
brauftinn allt til þess tima, sem hér á landi þykir
hagkvæmastnr til ab flytja búferluin, og ef hlutah-
eigandi prestur er sálahur, njóta erfíngjarnir söinu
réttinda alla söinu stund, og þaí> ekki sem neinnar
náSargjafar, heldur sem nokkurs, er þeim meb
réttu ber, inóti þeirri skuldbindi'ngu aí> sjáuin, ab
braubinu sr> þjónab.
Hvab því vibvíknr, ab allt sé gjört, sein niibar
til ab vibhalda prestsetrinu og rækta heimajörbina
á þeim tíina, frá því braubib verbur laust og til
næstu fardaga á eptir, hö'duin vér, ab í því tilliti
inuni ekki þurfa neinnar annarar unisjónar vegna
þess, er tekur vib, enn þeirrar, sem flvtnr af því,
ab prestsetrib meb öllu, seni því fylgir og fylgja
ber, á nieb löglegri úttekt og ofanáiagi á þab, er
á skortir, ab verba afhendt í næstu fardögum; svo
eru og skyidur þær, sem liggja þeim á herbuin,
er fer af jörbu, vib hinn, er tekur vib, í tiliiti til
jarbræktunar þab ár, er hann andast, ákvebnar í
JöghóklslendingafJónshókar landsleiguhálki), svoab
vér álítuin eingva naubsyn hera til, ab fara a?>
tillögum kammerherra Bardenileths, og stínga uppá
nokkriim nákvæmari ákvörbunum í þessu tilliti,
Nábarár prestaekkna hefir tibum ollab ymsum
þrætum her á landi, því bæbi eru þau lagabob,
sem hér ab lúta, svo ótakmörkub og gömul, og
líka, eptir ásigkomulagi landsins, mjög ósann-
gjarnleg og þúnghær fyrir prestana og jafnvel fyrir
ekkjurnar sjálfar, og hafa jafnframt skablegar