Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Síða 78

78
geingiS eplir því, er (il mikillar byrbi bæbi fyrir
prestana og prestsekkjurnar. Meb því inoti inissa
prestarnir á fyrsta ári, ineðan þeiin er vant a
gánga seni erfibast, allt gagn af tekjum brauíisins
til ab búa framvegis í haginn fyrir sig, og ekkjan
helir stunduiu meiri baga enn hagnab af ná&ar-
árinu, því mefe því fylgir sú skuidbindíng, eptirtil-
skipun frá 3ja Maí 1650, ”aí> ekkjan, meöan
nábaráriö varir, á tilbærilega ab annast prest þann,
sein kallabur er í stab hins dána,” og eru tekjurnar
af hinuin fátækari braubuni, þegar bújörbin er
undanskilin, stunduin o'nógar til þess. Ab nábar-
árib eptir því, sem þab nú geingst vib, hafi einnig
iilar afleibíngar fyrir vibhaid prestsetursins og
ræktun heiinajarbarinnar, er aubsært af þeirri at-
lnigaseind, ab presta-ekkjurnar vantar optast bæbi
efni og búskapardugnab. Abúbin á prestsetrinu
er haldin ab vera fólgin í nábarárinu, og getur
þab því hæglega orbib, ab prestsetrin gángi af sér
ine&an nábarárib stendur, vegna vanræktar og meb
öbru inóti, og getur þá skabinn opt orbib meiri
enn ab hægt sé ab bæta hann þeim, er tekur vib,
hvab mikib ofanálag sem hann feingi. Nefndin
verbur því ab álíta þab árííanda, ab gjörb verbi ný
og nákvæmari ákvörbun um nálarárib, bæbi ab
því ieiti snertir ekkjunnar ábúbarrett á prestsetrinu
og tekjurnar á sama tíinabili. Hvab áhrærir hib
fyrsta abalatribi í frumvarpinu, sem hcr ab Iýtur,
þá eruni vér því öldúngis samdóina, og höldum