Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Page 107
107
Öbiuvísi er ástadt ineb þau niál, sein risib
geta útaf tekjum prestanna el&a kirknanna, þegar
svo er ástadt, ab lok þeirra hafa ekki neinar
aflei&íngar til lángfrania fyrir réttindi kirkjunnar
eba kallsins. þegar á allt er litib, áhræra slík
mál einstakar tekjur, sein einstakir menn eiga
a& greiha, og ef þab eru aukatekjur prestanna og
þær eru ekki horgabar í tækan tíina, þá heimila
lögin fjár-upptekt, svo ei getur risií) inál útaf
þeim, neina Jiær hati staíiib svo leingi ógreiddar,
aí) ekki meigi gjöra fjárupptekt. En ef inál rísa
útaf landskulda- eba leigna-gjölduin eíia öbrnm
slíkum tekjuni, þá er þab optastnær, ])ó ekki sé
þab alltíb, því ab kenna, ab byggingarhrelin eru
tviræb, og hvab sein uiu þetta er, þá áhræra slík
málefni hagnab prestsins sjálfs, og iná ]»ví ekki
heita, ab hann se naubbeygbur til ab höfba þau,
og þess vegna ernni vér hinuin nefndarinönnum
saindoma í þvi, ab þab beri ab setja þeiin ináls-
færslutnenn á aljijóblegan kostnab abeins stöku-
sinnuni, þegar þab er sannab, ab presturinn er
ekki sjálfur fær uin ab reka inálib og honum er
veitt gjafsokn.
Uiii kirkju eigendur verbur í þessu tilliti
ab gylda hib sania seni hvörn annan inann, því
ef öli þau gjöld, sem vant er ab reikna }>ví-
liktim kirkjuin í tekjur, eru ekki greidd í tækan
tíina, heimila lögin fjárupptekt, og koma J>ví ekki
máli }>essu vib, en arburinn af öbrum rettindum,