Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Side 120

120
121
aS samsinna þeim ástæbum, sem kammerráS Mel-
steb hef&i tilfært, og frá gó&rar stjórnsemis hálfu
inæltu fram meö útleggíngu tilskipunarinnar eptir
oröunum.
Sýslumaöur Jón Jónsson gjör&i þá athugasemd:
aö afstaöan og vegaleingdin á fleirum stöfeum í
vestur-umdæminu gjöröu þaö yfriÖ torveldt og
næsturn því ófært fyrir þau hjón, sem æsktu af>
skilja borö og sæng ellegar fullkomins hjónaskiln-
abar, aö mæta hjá hlutaöeigandi sýslumönnum,
-sem og sjaldan fer&uöust optar uin þau heruö af
sýslunum, sem læu lángt burtu frá heimilum þeirra,
enn einusinni á hvörjti ári, nefnilega þegar þeir
héldu manntalsþíngin. Hann áleit þaö því hagan-
legast, aÖ hlutaöeigandi sáttanefndir heráeptir sem
híngaö til gjöröu sáttatilraun í slikum málum, og
hugöi, aö þær mundu veröa happadrjúgari í slíkum
tilraunum enn sýslumaöurinn, er optast nær væri
iiiu ur kunnugur hjónanna heimilisháttum, innbyrbis
sainbiiö og afskiptum.
Anitniabur Thórarensen, biskup Steingrímur
Jónsson, stiptprófastur Á. Helgason og landfógeti
St. Gunnlaugsson kváöust vera samdóma kammer-
ráÖi Melsteö.
Sýslumaöur Blondahl fór því á flot, aö kon-
úngs-úrskuröur nokkur frá 22um Janúar 1796,
sem knnngjöröur væri meö kansellíbrefi frá 14da’
Maí hife sama ár og innfæröur í alþíngisbókina
fyrir 1796, heföi þegar fyrirskipaö, aö hjónum
mætti ekki veröa leyföur skilnaöur aö boröi og
sæng, fyrri enn veraldlega yfirvaldiö væri til
únýtis búiö aö gjöra sáttatilraun. Upp frá þeiin
tíma, og því laungu ábur enn þaö var aö nýu ítrek-
aö í tilskipuninni frá 18da Október 1811, heföi
þessu lagaboöi, aö því leiti honuin væri kunnugt,
veriö fylgt í noröur- og aiistur-umdæminii á þann
hátt, aö sýslumennirnir í ölliiin sýslum, nema
þeirri, sem amtmaöurinn byggji í, heföi gjört
sátta tilraunina. þessi aÖferÖ væri nú staöfest
meö kansellíbrefi frá 4öa Janúar 1840. þaö væri
því eingin ný, eöa her á landi ókunn aöferö, sem
umgetiö kansellíbref skipaöi aö fylgja. Hann
héldi líka: aÖ þaö bæri heldur aö reisa skoröur
viö enn greiöa götu fyrir hjónaskilnaÖi, og yrÖi
hann því algjörlega aö fallast á þær ástæöur, sem
kammerráö Melsteö heföi bendt til.
Hoppe kammerherra gjöröi þá athugasemd,
aö þaö, aö því leiti hann vissi til, væri tíökanlegt
í Danmörku, aö sátta tilraunin í slíkum niáluui,
jafnvel í þeim amtmanns umdæmum, sem fleiri
væru sátta-nefndir í, væri einúngis gjörö af sókn-
arprestinuin og hlutaöeiganda anitmanm. þaö
mundi aö eins vera leyft viökomandi hjóm.m, fvrir
sátta-nefndinni aö koma ser saman um skilnaöar-
skilmálana. Honum þótti þaö því kynlegt, ao uti
á íslandi skyldi í slíkum málefnu... þurfa þrennar
sáttatilraunir, en þareö þetta - eptirþví, sem
fleiri nefndarmenn heföu látiö í ljósi tíökaöist