Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Page 161
161
» »
væri hún naubsynleg á íslandi. I Danmörku
væru afsals- og veí)-bréfabækur þegar fyrir
laungu komnar á, og búnar aö ná þeirri full-
komnun, a& jarbasala og vebsetníngar gætu
óhnlt fariö frain eptir þeim. Aptur væru á
(slandi bækur þessar nj'Iega teknar upp, og
svo ófullkoinnar, aí) menu gætu ekki reidt
sig á þær í sögfeu tilliti. Mörgum afsals-
brefum væri aldrei þínglýst, og skiptabækurnar
gætu ekki heldur gefib þær nanfesynlegu upp-
lýsíngar um erffeajarbir í þessu tiiliti, því auk
þess, a& bækur þessar væru ekki cldri í
suniuin sýslum enn 40 til 60 ára, væru menn
hvörgi nærri allsta&ar vanir a& láta þínglýsa
ló&se&lum og skiptabréfum. Mörg htjimildar-
skjöl fyrir jör&um væru þannig hvörgi
bóku&, og eignarvissan í tilliti til þeirra þess
vegna á íslandi næstum því eingaungu bygg&
á hefö og einkum á ó&alshef&, þar sem hún
ætti vi&, og þannig væri helö einkum nauö-
synleg á íslandi.
2. A& dómstólarnir hafa um lángan tiina vi&ur-
kennt nan&syn hef&ar á Islandi, einkuin eptir
dönskuin e&a norskmn Iögum. Skírslur lands-
yfirréttarins um, hvörnig hef&armál hafa veriö
dæind, sýndu, a& af 23 málum er hef& vi&ur-
kennd í 18 lögþíngis- og landsyfirréttar-dómuin,
eptir norsku löguin, og optastnær í dómunuin
nkírskotaÖ til norsku Iaga 5—5ta kap.; í tveim
11