Réttur - 01.01.1961, Blaðsíða 35
R É T T U R
35
lítið bogið við stjórn landbúnaðarins. Sú staðreynd, hve mik-
ið er undir forystuliðinu komið, bendir til þess, að „desentr-
aliseringin“ og lýðræðislegri stjórnarhættir, sem komið var
á eftir 20. flokksþingið, hafi ekki gengið nógu langt. Jafn
alvarlegt ástand hefði ekki skapast í ýmsum héruðum, ef
umræður og gagnrýni hefðu farið fram þar með eðlilegum
hætti. í þessu sambandi talað Khrúsjof mikið um að herða
pólitíska starfsemi, styðja gagnrýni, styrkja flokkinn að nýjum
mönnum. Um forystumenn sem hafa gert sig seka um vafa-
samar athafnir segir hann: „Ef við gagnrýnum ekki slíka
menn, þá getur svo farið að þeir glati allri ábyrgðartilfinningu
fyrir flokki og þjóð. Slíkt má ekki eiga sér stað. Við verðum
að vera ákveðnir, taka í hnakkadrembið á slikum mönnum,
vísa sumum frá störfum, reka þá úr flokknum; suma verðum
við að draga fyrir dóm“.
Þess ber að geta, að eitt er það vandamál í landbúnaði,
sem enn hefur ekki tekizt að leysa, þótt margt haft hafi stórbatnað
síðan 1953. Það er að tryggja bændum sæmilegar tekjur af
rekstri samyrkjubúanna. Þetta vandamál er að vísu leyst á
hinum betri búum, en víða er ástandið þannig, að bændur
vinna slælega við hinn sameiginlega rekstur af því hann færir
þeim litlar tekjur, og leggja því allt of mikla áherzlu á einka-
búskap sinn. Hinsvegar getur búið ekki greitt bændum nægilega
mikið fyrir vinnudag í sameiginlegum rekstri, vegna þess
hve slælega er unnið. Það er reynt að ráða þessa gátu smátt
og smátt með bættum rekstri búanna, en hún er hvergi nærri
fullráðin enn, og þetta mun enn um skeið verða hindrun í
vegi fyrir auknum afköstum og betri hagnýtingu vélakosts
búanna.
í ræðu sinni á janúarráðstefnunni minntist Khrúsjof á ýmsar
þær ráðstafanir, sem betur gætu tryggt það, að menn ynnu
sem mest og bezt. Hann lagði sérstaka áherzlu á það, að í
nýræktunarhéruðunum, þar sem nú ráðast örlög landbúnaðar-
ins, verði byggt sem mest af vöggustofum, barnaheimilum og
öðru slíku, sem geri fólki lífið léttara. Hann bar fram tillög:-
ur um aukið eftirlit og aukna persónulega ábyrgð allra þeirra,
er um þessi mál fjalla. Þetta er mjög þýðingarmikið atriði, því
að mikið hefur farið í súginn, t.d. í sambandi við flutning
gripa til sláturhúsa, án þess að nokkur bæri ábyrgð á þess-
háttar ósóma. Ennfremur lagði hann til, að landbúnaðarráðu-
neytið yrði endurskipulagt, einkum með það fyrir augum, að
auðvelda sölu og dreifingu landbúnaðarvéla.