Réttur - 01.01.1961, Blaðsíða 70
70
R É T T XI R
hinum iðnþróuðu löndum og jafnframt, eftir því sem framleiðslu-
öfl þeirra þróast, látið af hendi meira af hráefnum og alls kyns
afurðum og vörum, sem lengra komnar iðnaðarþjóðir þarfnast
til þjóðarbúskapar síns. Þetta er vissulega framsæknara og skyn-.
samlegra fyrirkomulag á samskiptum þjóða, fyrirkomulag sem
stuðlar að bættri lífsafkomu eigi aðeins í þessum áður van-
þróuðu nýlendum og ósjálfstæðu löndum, heldur og í löndum
þeim, sem lengra eru á veg komin í þróun-
Lífið sjálft og öll þróun efnahagsmála og stjórnmála kveður
upp vægðarlausan áfellisdóm yfir hinni smánarlegu nýlendu-
kúgunarstefnu, sem nú er orðið algert ótímafyrirbæri á vett-
vangi sögunnar.
Þess er að sjálfsögðu ekki að vænta, að tillögum vorum um
afnám nýlenduvalds verði fagnað af þeim, sem enn halda dauða-
haldi í nýlendurnar, enda þótt tillögur þessar túlki beinlínis
raunverulegt hagsmunamál mannkynsins. Ég þykist finna það
á mér, að gagnrýni muni heyrast frá formælendum nýlendu-
stefnunnar. En jafnvel við þá, sem vanizt hafa því að auðga
sig á kostnað hinna undirokuðu þjóða nýlendnanna, viljum vér
segja: Hugsið málin lítillega og athugið, hvað er að gerast um-
hverfis yður. Hrun nýlenduvaldslns mun eiga sér sta® bráðlega,
mjög bráðlega. Og ef þér víkið ekki úr vegi í tæka tíð, munuð
þér sjálfir sópast burt með skriðunni. Þér munuð ekki geta
blásið nýju lífi í hið fordæmda nýlendukúgunarskipulag, hvorki
með tilstyrk samsæris né vopnavalds. Slíkt mun aðeins geta
orðið til þess að gera þjóðimar öflugri og einbeittari í barátt-
unni móti þessu rótfúna stjórnarkerfi.
En formælendur nýlenduskipulagsins eru færri en áður, jafn-
vel innan nýlenduveldanna sjálfra, og þeirra atkvæði mun engan
vegin ráða hér úrslitum. Þess vegna skírskotum vér til heil-
brigðrar skynsemi og skiinings þjóðanna í hinum vestrænu
löndum svo og ríkisstjórna þeirra og fulltrúa hér á þessari háu
samkundu hinna Sameinuðu þjóða og segjum: Sameinumst um
ráðstafanir til að afnema nýlenduskipulagið og flýta þeirri eðli-
legu söguþróun, sem á sér stað og stefnir í þá átt. Gerum allt,
sem unnt er, til að veita þjóðum nýlendna og ósjálfstæðra
landa fullrétti og aðstöðu til að ráða sjálfar örlögum sínum-
Vér fögnum hinni göfugu baráttu nýlenduþjóðanna, er þær
heyja við nýlendukúgarana fyrir frelsi sínu. Ef nýlenduveldin
daufheyrast við rödd skynseminnar, en halda til streitu sinni
gömlu stefnu um undirokun nýlendnanna, þá verða þjóðir þær,
er vilja afnám nýlenduvaldsins, að styðja af alefli þær þjóðir,
sem berjast fyrir sjálfstæði sínu móti nýlendukúgurum og ný-