Réttur - 01.01.1961, Blaðsíða 135

R É T T U R
135
þau öfl þjóðarinnar, sem reiðu-
búin eru að heyja þjóðfrelsjs-
baráttuna móti heimsvalda-
stefnunni, geta orðið að miklu
liði.
Svo sem nú háttar til, er
það þeim hluta hinnar inn-
lendu borgarastéttar nýlendna
og annarra ófrjálsra landa,
sem ekki er tengdur hejms-
valdastefnunni, raunverulegt
hagsmunamál, að meginverk-
efni byltingarinnar móti heims-
valdastefnu og lénsvaldsskipu-
lagi séu leidd til lykta. Fyrir
þá sök getur hann einmitt orð-
ið aðili þessarar baráttu og er
að því leyti framfarasinnaður.
Eigi að síður er hann reikull
í ráði. Þó að framfarasinnaður
sé, hneigist hann til þess að
kaupþinga við heimsvalda-
stefnu og lénsstjórnarvald.
Vegna þessa tvískinnungshátt-
ar, sem einkennir hina inn-
lendu borgarastétt, verður
hluttaka hennar misjafnlega
víðtæk í ýmsum löndum. Þetta
fer eftir skilyrðum þeim, sem
fyrir hendi eru, svo sem því,
hverjar breytingar verða kunna
á styrkleikahlutföllum stétt-
anna, eða hinu, hversu harðar
reynast hagsmunaandstæður
heimsvaldastefnu, lénsstjórnar-
valds og almennings ellegar
heimsvaldastefnu, lénsstjórnar-
valds og hinnar innlendu borg-
arastéttar.
Með fengnu sjálfstæði skap-
ast hyerri þjóð ýmis , samfé-
lags- og þjóðfrelsisvandamál,
sem hún hlýtur að leita lausn-
ar á. Ýmiss konar lausn mun
verða fram haldið af hálfu
ýmissa stétta og stjórnmála-
flokka. Sérhver þjóð verður að
ráða því sjálf, hverja lejð hún
velur sér. Það er hennar inn-
anlandsmál. Eftir því sem þjóð-
félagsandstæður harðna, hneig-
ist hin innlenda borgarastétt æ
meir til kaupmangs bæði við
afturhaldið heima fyrir og
heimsvaldastefnuniv En al-
þýðan tekur að láta sér skilj-
ast, að bezta ráðið til að bæta
úr margra alda vanþróun og
hækka lífsafkomustigið er það
að velja þróunarstefnu, sem
ekki fylgir leiðum auðvaldsins.
Með þeim hætti einum geta
þjóðirnar losnað af klafa arð-
ráns, örbirgðar og sultar.
Verkalýðurjnn og hinn mikli
fjöldi bændastéttarinnar hljóta
að hafa á hendi forystuhlut-
verkið um lausn þessa höfuð-
viðfangsefnis þjóðfélagsþróun-
arinnar.
Við núverandi aðstæður
söguþróunarinnar skapast í
mörgum löndum hagkvæm
skilyrði, bæði þjóðlegs og al-
þjóðlegs eðlis, tjl þess að stofna
sjálfstæð lýðræðisleg þjóðríki,
það er að segja ríki, sem
hvorki láta ganga á efnahags-
né stjórnmálasjálfstæði sitt,
halda uppi baráttu gegn heims-
valdastefnunni og hernaðar-
samtökum hennar og aftaka
með öllu að láta þeim í té her-
stöðvar í löndum sínum; ríki,
sem standa fast gegn hinum
nýju formum nýlendudrottnun-