Réttur - 01.01.1961, Síða 144
144
B É T T U R
sósíaldemókrata. Kommúnistar
eiga sér að leiðarljósi hina
miklu kenningu marxisma og
lenínisma, sjálfri sér sam-
kvæma, stofnsetta á vísinda-
grundvelli og staðfesta í lífi
og starfi og margháttaðri sam-
þjóðlegri reynslu í framkvæmd
sósíalismans. Þeir eru þess al-
búnir að rökræða við sósíal-
demókrata í því skyni að hera
saman og meta skoðanir, hug-
myndir og reynslu, því að það
telja þeir vænlegustu leiðjna
til að uppræta djúpstæða
hleypidóma, sem eiga sér stað
meðal verkalýðsins, sigrast á
klofningu hans og koma sam-
starfi til leiðar.
í þeim tilgangi að skjóta al-
menningi skelk í bringu og ala
á tortryggni í garð hinnar
kommúnísku hreyfingar og
hugmyndastefnu reyna aftur-
haldsfulltrúar heimsvaldastefn-
unnar enn sem fyrr að telja
mönnum trú um, að kommún-
istar þurfi að efna til styrjalda
með ríkjum til þess að geta
kollvarpað auðvaldsskipulag-
inu og sett á stofn sósíalskt
skipulag. Þvílíkum rógburði
vísa kommúnistar gersamlega
af höndum sér. Sú staðreynd,
að báðar heimsstyrjaldirnar,
sem heimsvaldasinnar stofnuðu
til, höfðu sósíalskar byltingar
í för með sér, táknar vissulega
ekki það, að heimsstyrjaldar
þurfi óhjákvæmilega við til
þess að ryðja sósíölsku bylt-
ingunni brautina, sízt nú á
tímum, er voldugt heimskerfi
sósíalismans er komið til sög-
unnar. Fylgjendur hinnar
marx-lenínsku stefnu hafa
aldrei ímyndað sér, að leið sósí-
ölsku byltingarinnar lægi í slóð
styrjalda ríkja í millum.
Það er hverrar þjóðar óum-
deilanlegur réttur að kjósa sér
þjóðskipulag að eigin vild og
geðþótta. Sósíalska byltingin
er engin útflutningsvara, og
henni verður ekki neytt upp á
neina þjóð með erlendu vald-
boði. Hún er afleiðing innan-
landsþróunar með hlutaðeig-
andi þjóð, afleiðing þess, að
þjóðfélagsandstæður hafa
skerpzt til hins ýtrasta. Sam-
kvæmt kenningum marxisma
og leninisma hafa kommún-
istaflokkarnir alla tíð verið
andvígir ihlutun í því skyni
að koma til leiðar byltingu í
öðrum löndum. Jafnframt berj-
ast þeir með oddi og eggju
gegn allri íhlutun heimsvalda-
sinna í því skyni að koma tjl
leiðar andbyltingu. Þeir telja
það skyldu sína gagnvart al-
þjóðahreyfingunni að kveðja
allar þjóðir heims til samein-
ingar, einbeitingar og virkrar
athafnar, í trausti á mátt hins
sósíalska heimskerfis, um það
að hindra eða brjóta á bak aft-
ur íhlutun heimsvaldasinna um
málefni hverrar þeirrar þjóð-
ar, er risið hefur til byltingar.
Hinir marx-lenínsku stjórn-
málaflokkar hafa forystu um
baráttu verklýðsstéttarinnar og
alls hins vinnandi fjölda fyrir
framkvæmd sósíölsku byltjng-