Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1948, Blaðsíða 56

— Heldurðu sjómaður, að þú getir bja/rgað uiér cf
illa fer?
— Treystið því, frú, ég er gamall hvalfangari!
Þrevetur hátign.
Sumarið 1888 var haldin sýning 'mikil í Barcelona
á Spáni. Dreif þangað að marg-t' stórmenni frá öðrum
löndum. Sýning þessi var opnuð í viðurvist Spánar-
konungs, Alfons XIII., en hann var þá barn tæplega
þrevetur. Segir svo frá atburði þessum í blaði einu:
„Hans hátign Alfons XIII. var svo búinn, að hann
var í sérlega snoturri klukku, alsettri knipplingum, og
voru hinir konunglegu handleggir berir, og eins hinir
allrahæstu fótleggir niður frá hnjánum.
Þegar hirðin öll, sendiherrar erlendra þjóðhöfðingja
og hin göfugustu stórmenni landsins voru saman komn-
ir, þóknaðist konunginum að láta bera sig innar eftir
salnum og setja sig í hásætið. Á meðan hrópaði hans
hátign hvað eftir annað allranáðugast ho-ho! og sagð-
ist vilja fá að ríða. Af landstjórnarlegum ástæðum gat
því ekki orðið við komið undir eins. Þá reiddist hans
hátign og rak út úr sér tunguna bæði framan í æðsta
ráðgjafann og forseta öldungadeildarinnar. En þá vildi
svo vel til, að hljóðfærasveitin hóf upp hátíðarsönginn,
og glaðnaði þá óðara yfir kóngi aftur. Hann klappaði
saman lófunum og iðaði öllum sínum hátignarlegu lim-
um og hossaði sér af kátínu".
★
Þjófur var kærður fyrir að hafa stolið hesti, en var
sýknaður, af því að vitni sór, að það hefði vitað hest-
inn í eigu hans frá því hann var folald.
Skömmu síðar var hann aftur kærður fyrir þjófnað.
Þá hafði hann stolið silfurskeið, matskeið. Nú kom sama
vitni og fullyrti, að það hefði séð skeið þessa í eigu
hans frá því hún var dálítil teskeið.
★
Hún segir allt hitt.
Sveinn og Pétur eru á heimleið úr skemmtiklúbbi,
báðir sætkenndir. Þetta er síðla nætur. Þegar þeir
nálgast hús Péturs, tekur Sveinn eftir því, að félagi
Á FRÍVr
hans gerist nokkuð áhygg'jufullur. Hann grunar, hvað
þessu valdi, og ségir hóglátlega:
— Hvað segir þú nú við konuna þína, þegar þú kem-
ur svona seint heim?
— Eg segi bara gott kvöld, svo segir hún allt hitt,
svaraði Pétur.
★
Tilgangslaust.
í mikilli þurrkatíð, er við búið var að uppskera öll
skrælnaði og eyðilegðist, var skorað á prest nokkurn að
biðja um regn af stólnum.
— Það skal ég gjarnan gera, sagði prestur, en það
segi ég ykkur satt, að slíkt er ekki til nokkurs hlutar
meðan hann er á norðan.
★
Ekkja nokkur stefndi ritstjóra blaðs eins, sem getið
hafði um lát manns hennar. Hafði blaðið komizt svo
að orði, að maðurinn væri farinn til betri heimkynna.
★
Eins og kunnugt er, barst tóbaksjurtin til Evrópu
frá Ameríku á síðari helmingi 16. aldar, en margar
Indíánakynkvíslir höfðu reykt tóbak frá ómunatíð. Ái’ið
1559 flutti Jean Nikot jurt þessa til Frakklands, en
frá honum stafar nafnið nikotin. Árið 1585 kom sir
Francis Drake með tóbakið til Englands og fram af
því tók það að breiðast út til annara Evrópulanda eink-
um með farmönnum.
★
Arngrímur Jónsson lærði, sem allir Islendingar kann-
ast við, skrifaðist lengi á við dansk-hollenzka vísinda-
manninn Ole Worm. Um 1630 virðist Arngrímur hafa
haft nokkrar spurnir um tóbaksjurtina, þótt eigi væri
sú fræðsla staðgóð. Arngrímur skrifar m. a.:
★
„Mér þætti gaman að vita skoðun yðar um jurt þá,
sem menn kalla tóbak, og drukkin er gegnum litla pípu
þannig, að reykurinn fer út um munn og nasir, eftir
þeirri aðferð er sjómenn hafa kennt oss. Hve mikið
á að nota í einu og hvað oft? Sumir segja að reykur
þessi, sem svo er drukkinn, sé hollur fyrir höfuð og
brjóst, en aðrir segja að munntugga, vel tuggin og
bleytt, gefi góðar hægðir og hreinsi líka magann með
uppsölu. Þetta er nú sjómanna læknisfræði, þessa jurt
flytja þeir hingað til þess að nota í pípu, smáskorna
og þurrkaða, svo kviknað geti í henni“.
★
Worm var svo sem ckki í vandræðum með svarið.
Hann segir:
„Planta þessi er einkar holl fyrir þá, sem hafa kalda
og raka náttúru, ef hennar er neytt í hófi eins og ann-
34B
V I K I N □ U R