Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1948, Qupperneq 21

Menningarplágan
mikla
Bók sú, sem Náttúrulækningafélag íslands
lætur hér frá sér fara sem 7. ritið í bókaflokki
sínum, er þýðing á bókinni „Elden inom oss“,
sem Are Waerland gaf út fyrir tveimur árum,
og ritgerð eftir svissneskan lækni og vísinda-
mann, Dr. E. Bertholet: „Áhrif áfengis á líf-
færi mannsins og andlega hæfileika hans“. I
bók sinni krefur Waerland til mergjar hin skað-
legu áhrif tóbaksins á manninn, og dr. Bertholet
gerir áfenginu svipuð skil í grein sinni. Bókin
hefur hlotið nofnið: „Menningarplágan mikla“.
Þessi bók N. L. F. í. er athyglisverð. Ég og
fleiri, sem neytt höfum tóbaks í áratugi og talið
okkur trú um, að við værum ekki að fremja
helgispjöll á líkama okkar og sál, og hamla eðli-
legri þróun okkar, sjáum nú, að við förum villir
vegar. Þegar ég ber saman reynslu mína af
neyzlu tóbaks og svo lestur þessarar bókar hins-
vegar sé ég, að lífsloginn hefur dvínað, vegna
ofmikillar tóbaksneyzlu. Hjá öllum fjöldanum
er það svo, að líffærin skemmast smátt og smátt,
tóbaksskamturinn verður stærri og stærri, tó-
bakið sterkara og sterkara, að síðustu verða
menn sjúkir vegna ofhleðslu eiturefna í líkam-
„Hæhó! Hæhó!“
Þessu var svarað langt í burtu í þokunni. Þá
kallaði ég strax: „Einn, tveir, — þrír, —•
skjótið!“
Tvö veik hljóð heyrðust, eins og did, did, og í
sama mund var mér knúsað niður í jörðina af
ógurlegu kjötflykki. Þrátt fyrir meiðslin barst
að eyrum mínum ofan frá veikur rómur ep
sagði:
„Ég dey fyrir ... skrambinn hafi það, fyrir
hvað dey ég? Jú, fyrir Frakkland! Ég dey, svo!
að Frakkland megi lifa!“
Sáralæknarnir komu nú hlaupandi með sára-
könnunartæki sín. Leitað var með smásjá umi
allan líkama monsjör Gambetta, með þeim
gleðilega árangri, að ekkert fannst í líkingu við
sár.
Allt umbreyttist nú á hinn ánægjulegasta
anum. Þá er að hætta neyzlu tóbaks, ef þess er
þá kostur vegna bilaðs vilja og skorts á sjálfs-
afneitun.
Samkvæmt reynslu minni, tel ég áfengið miklu
hættulegri övin alls mannkynsins en tóbakið.
Það má vel vera, að nikotínið í tóbakinu skaði
líffærin og heilsuna eins mikið og álkóhólið,
en sjaldan verður tóbaksneytandi vitstola eins
og áberandi ölvaðir menn eru og geta orðið í
ofdrykkjuköstunum. Ritgerð dr. Bertholet bend-
ir sérstaklega á „hófdrykkjumennina", sem eru
svo hættulegir einmitt vegna þess, hvað þeir eru
lítið áberandi í venjulegri umgengni, en eru
fullt svo hættulegir þeim, sem drekka sig áber-
andi ölvaða. Þetta er athyglisvért. Flestir telja
hófdrykkjuna svonefndu ekki verulega skað-
lega. Það er sannað í þessari bók, að öll vín-
drykkja, hversu lítil sem hún er, skaðar allan
líkamann, truflar taugakerfið, gerir mennina
óhæfari til starfa.
Þeir, sem vilja sjálfum sér og sínum vel, ættu
að kaupa bessa bók og lesa með athygli. Hún
fræðir um skaðsemi víns og tóbaks á líkamann.
Það er vísindalega sannað, að vín- og tóbaks-
guðirnir, sem nú eru dýrkaðir á altari venja og
nautna eru hræðilegir falsguðir. Ég vil þakka
Náttúrulækningafélagi Islands fyrir að hafa
gefið þessa ágætu bók út. Það er einn liðurinn í
starfsemi þess til að mennta og þroska þjóðina
og kenna henni að finna sjálfa sig og leggja
varanlegan grundvöll að bættum lífsvenjum og
hollum lifnaðarháttum. Við ættum að rétta þeim
örvandi hönd.
Júlíus ólafsson, vélstjóri.
liátt. Stríðsmennirnir féllust í faðma og grétu
hetjutárum. Hinn einvígisvotturinn umfaðmaði1
mig. Læknarnir, ræðusnillingarnir, grafararnir,
lögreglan og allir viðstaddir, grétu. Loftið fyllt-
ist þakkargjörð og óumræðilegum fögnuði.
Þegar menn fóru að róast, hóf allur lækna-
hópurinn ráðstefnu, og 'eftir harðar umræður
var því slegið föstu, að ef viðhafðar væru rétt-
ar aðgerðir og með nákvæmri hjúkrun væril
ástæða til að ætla, að ég myndi ná mér eftip
meiðslin. Síðan settu þeir saman handlegg minn
á tveirn stöðum, kipptu í mjaðmarliðinn hægra
megin og réttu upp á mér nefið.
Ég var nú aðalmaðurinn, og fjöldi af elsku-
legu fólki vildi fá að kynnast mér og sagðist
vera stolt af að þekkja eina manninn, sem særzt
hefði í frönsku einvígi síðustu 40 árin.
Þýtt: M. Jensson.
V I K I N G U R
313