Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1948, Blaðsíða 71

inn mann í öllum ábyrgðarstöðum, þýðir gjörbreytingu
hugar og athafna á mjög skömmum tíma á allt þjóð-
lífið. Ef forustan á öllum sviðum er heiðarleg og lýta-
laus, þá eru þegnarnir í samræmi við það. Sé aftur
á móti forustan sérgóð og rotin, þá er þjóðlífið eins,
því eftir höfðinu dansa limirnir.
Það er tímabært að athuga þann möguleika, að
stofna nýjan, kristilegan flokk á íslandi, sem taki
sér kjörorð Trumans forseta Bandaríkjanna, „að leggja
sig allan fram í þjónustu fyrir guð og fósturjörðina".
ísland stendur á tímamótum. Það eru fyrirsjáanlegir
erfiðleikar, sem ekki verða leystir með öðru en fóm-
um. Sú fórn verður fyrst að koma ofan frá, frá for-
ustumönnunum, og allri þjóðinni að lokum. Kristilegt
sjónármið er það eina, sem sættir mennina við það
óhjákvæmilega. Verum viðbúnir og gerum skyldu okk-
ar við guð og fósturjörðina.
Fyrir nokkrum árum var í flestum dagblöðunum á
sunnudögum andlegur leiðari, skrifaður af prestum
eða leikmönnum. Nú eru þessi skrif liætt að sjást.
Hvers vegna veit ég ekki. Það minnti meira á kristni-
liald í landinu, ef þessi siður yrði aftur upp tekinn.
Ef komið er í kirkiu á sunnudögum í höfuðstað lands-
ins, er sialdan margt manna viðstatt. Þar ber lítið á
ráðherrum bióðarinnar, alþingismönnum, prófessor-
um, skóiastjórum, kennurum og öðrum valda- og em-
bættismönnum höfuðstaðarins og ríkisins. Það sjást
þarna einn og einn, stundum nokkrir. Kæmu þessir
menn til kirkiu hvern messudag, þegar forföll ekki
hömluðu, myndu kirkjumar fliótlega fyllast af fólki,
bví lýðurinn mundi feta í fótspor leiðtoganna. Vegna
þessa andvaraleysis leiðandi manna þjóðarinnar í trú-
málum, láta þeir afskiptalaust, að fjöldi kommúnista
eru skólastjórar og kennarar við barna- og unglinga-
skóla landsins. Valdhafarnir vita, að kommúnistar telja
kristindóm hugaróra og fjarstæðu, sem útrýína beri
úr þjóðlífinu. Þeir horfa þegjandi á, að slökkt er á því
liósi, sem á að verða að skæru blysi þegar uppskeru-
tíminn nálgast. Börn og unglingar eru berskjölduð fyrir
þessum árásum. Heimilin, sem enn eru að innræta börn-
um og unglingum elsku til guðs og kærleiksboðskap
Krists, standa óstudd. Niðurrifsöflin leika lausum hala.
Hér er alvörumál á ferðinni, sem þolir enga bið. Það
skiptir miklu máli fyrir þjóð, sem talin er hafa verið
kristin frá árinu 1000, hvort hún ætlar að líða það,
að nokkrir menn fái hindrunarlaust að drepa kristin
sjónarmið í barna- og unglingaskólum landsins. Það
er ekki sama hverju sáð er í barna- og unglingasál-
irnar. Kirkjan á að taka hér forustuna, eins og hún
hafði til skamms tírna. Það er að sýna sig, að kenn-
ararnir eru því ekki vaxnir að hafa kristindómsfræðsl-
una með höndum. Það er vegna þess, að þeir hafa ekki
andlega köllun.
Væri það illa til fallið, að koma á þeirri skipun í
barna- og unglingaskólum landsins, að byrja hvern dag
með því að syngja sálmavers og lesa stutta bæn og
þakkargjörð og vers að lokinni kennslu? Þetta var gert
í sumum einkaskólum til skamms tíma og þótti fagurt
og til eftirbreytni. Vafalaust hefur þetta borið ávöxt
í fyllingu tímans.
Útvarpið byrjar kl. 8,30, með hljómplötu og fréttum.
Væri ekki til valið, að bæta við eða fella inn f þennan
dagskrárlið nokkrum orðum andlegs efnis? Það þyrfti
ekki að vera meira en eitt sálmavers, nokkur bænar-
orð og svo vers. Þetta tæki um 10 minútur frá hljóm-
leikum, sem hvort eð er verður að leika fram að veður-
fréttum. Þessi viðbót myndi verða mjög vinsæl hjá
öllum þorra hlustenda. Við eigum að fara sem mest
okkar eigin götur, en minna má á það, að frændlönd
okkar byrja daginn með andlegri athöfn í útvarpinu.
Það er aðkallandi nauðsyn, að útvarpið sjái sér fært
nú hegar að bæta tveimur fyrirlestratímum í útvarp-
ið. Á sunnudögum og fimmtudögum, eða eftir sam-
komulagi. Þessir fyrirlestrar fjölluðu um andleg mál,
fluttir af andlegrar stéttar og leikmönnum. Meiri hluti
fyrirlestranna yrði falinn utanbæjarmönnum. Þeir
hafa borið skarðan hlut frá borði við flutning erinda
í útvarpið. Með því að innleiða þessa fyrirlestraflokka,
gefst mönnum kærkomið tækifæri til að fræða þjóðina
og göfga, og þegnunum opnast viðari heimur og fræðsla,
sem ætti að verða til andlegrar uppbyggingar. Ef úr
bessu yrði, ætti að fela hr. biskupnum og skrifstofu
hans allar framkvæmdir og fyrirgreiðslur við væntan-
le»a flvtiendur erinda. Það eru sterkar líkur fyrir því,
;>ð hessir fyrirlestraflokkar yrðu vinsælir í útvarpinu.
Þióðin er trúhneigð og þyrstir eftir því, að heyra um
andlegu málin. Því ekki að verða við óskum hennar,
einmitt nú?
Júlíus Ólafsson vélstjóri.
Stnœlki
Prestur var staddur hjá .Tóa sífulla, sem sat nú í tukt-
húsinu fyrir að hafa stolið nokkur hundruð krónum til
að kaupa sér fyrir brennivín. Prestur talaði fagurlega
um afturhvarf og iðrun, en Jói sat fyrir framan hann
og virtist fylgiast með af mikilli athygli. Þegar klerkur
hafði lokið máli sínu, bað Jói hann auðmjúklegast að
endurtaka hin fögru orð sín. Klerkur var fús til þess,
enda sat Jói gapandi andspænis honum og virtist gleypa
hvert orð. Þegar Jói bað prest í annað sinn að endur-
taka frásögn sína, varð klerkur dálítið styggur við og
mælti: „Hvað er þetta, maður, áttu svona ákaflega erf-
itt með að skilia það, sem ég segi?“ „Nei, engan veg-
inn“, svaraði Jói, en það er svo dásamleg konjakslykt
af blessuðum prestinum".
★
Kjólaverksmiðja nokkur í Englandi framleiddi eitt
sinn í 'mikið af kjólum, sem voru skreyttir með breið-
um borða. Á borðanum voru ýmsar „viðeigandi" áletr-
anir, þar á meðal hin frægu orð Nelsons: „England
væntir þess, að hver maður geri skyldu sína“.
★
Auglýsing.
Bar mvagn til sölu, alveg ónotaður. Keyptur af mis-
gáningi. Niðursett verð.
V I K I N G U R
363