Andvari - 01.01.1978, Blaðsíða 49

andvari
NÓTTINA FYRIR PÁSKA
47
einasta manneskja í Reykhólasveit nema
einu nafni. Nú er fleirnafnatízkan í al-
gleymingi, misbýður oftar en ekki góð-
um smekk, veldur klúðri og óþægind-
um á marga lund.
Sárafá nöfn voru útlend. Eitt út-
lendasta nafnið var Agata, nafn hús-
freyjunnar á Karnbi, enda átti hún enga
nöfnu. Nafn Jóhönnu má og telja út-
lent, og hún átti ekki heldur neina
nöfnu. Tvær hétu Elísabet, og Elínarnar
voru líka tvær. Þá hétu sex Margrét
og fimm hétu Kristín. Öll eru þessi út-
lendu kvenmannsnöfn tær og hrein,
enda sígild með þjóðinni, ef frá er talið
nafn Agötu. 48 konur hétu Guðrún,
hvorki færri né fleiri, og mátti minna
gagn gera. Nafn Helgu báru næstflest-
ar, en ekki nema átta. Sjö hétu Sigríður
og sjö líka Valgerður. Sex hétu Ingi-
björg, eða jafnmargar og Margrét. Krist-
ínar fimm sem fyrr sagði, fjórar hétu
Björg, fjórar Þorgerður og fjórar Þóra.
Þrjár konur báru hið ofurfagra nafn
Geirlaug. Þrjár hétu Guðlaug og þrjár
Guðríður. Tvær konur voru um hvert
eftirtalinna tíu nafna: Anna, Guðný og
Sesseija, - Solveig, Ragnheiður, Ragn-
hildur, - Vigdís, Þorbjörg, Þórdís og
Þuríður. Svona hefir málsmekkur og
nafnaval þessara kynslóða verið full-
komlega lýtalaus. Heimasæturnar áttu
margar ekki von á heimanmundi nema
þá kú eða kúgildi, en úr föðurgarði fóru
þær með fagurt nafn, sem unun var að
bera og tilhlökkun að heyra á barna-
barni síðarmeir.
Ein kona hét hverju þessara nafna:
Arnbjörg, Ástríður, - Bergljót, Dóm-
hildur, - Guðbjörg, Guðleif, Gunnhild-
ur, - Hallbera, Halldís, Halldóra, - Her-
dís, Hólmfríður, Hróðný. Sama er hvar
borið er niður í stafrófinu: Ingigerður,
Ingveldur, Jarþrúður, - Jórunn, Kol-
finna, Kolþerna, - Málfríður, Oddfríð-
ur, Oddný, Ólöf, - Salbjörg, Steinunn,
Vilborg, Vilfríður, - Þóranna, Þórlaug,
Þórunn. Svo grómlaus og hreimhrein
voru nöfn þessara horfnu kynslóða, að
unun er um að fjalla. Kvennanöfnin 47
bera því gleggst vitni.
Skírnarnöfn lifandi karla voru aðeins
39. 33 hétu Jón. Voru Jónar 15 færri en
Guðrúnarnar. Bjarni hétu 13, 9 hétu
Einar. Sex hétu Guðmundur, en fimm
hétu Ólafur, Þorsteinn og Þórður. Fjór-
ir hétu Björn, en þrír Gísli, Oddur og
Sigmundur hverju nafni. Tveir saman
um nafn voru aðeins þeir, sem hétu
Arnfinnur. Svo var aðeins einn um hvert
eftirtalinna karlmannsnafna: Bárður,
Eiríkur, Eyjólfur, — Greipur, Grímur,
- Hákon, Halldór, Hallur, Hróbjartur,
Loftur, - Magnús, Ormur, Páll. Takið
eftir Hróbjartsnafninu, hve það ber af
útlendu myndinni, Róbert. Hróbjarts-
nafnið er hreinnorrænt og því þyrfti að
veita betur. - Og áfram má rekja röð-
ina á enda: Sighvatur, Sigurður, —
Snjólfur, Snorri, - Styrkár, Sveinn, -
Sæmundur, Teitur, - Vigfús, Þórarinn,
Þorvaldur.
Detti okkur í hug, að við geturn litið
niður á lítt læsa og fáfróða forfeður
okkar, þá ættum við að byrja saman-
burðinn á mannanöfnunum. Þar er um
að ræða atriði, sem ekki fara neitt á
milli mála. Ekki þurfum við langt út í
samanburðinn til að sjá, að við stöndum
þeim enganveginn jafnfætis. Við sitjum
uppi með alls konar tízkunöfn, og ég
tala nú ekki um tvínefnin, sem betur
hefðu aldrei komizt á gang og væru bezt
niðurlögð.
Skírnarnöfn kvenna hafa verið talin
18 fleiri en karla. Rétt er að Ijúka þessu
nafnatali og segja, hvaða feðranöfn
finnast í manntalinu, sem eru ekki með-