Andvari - 01.01.1985, Qupperneq 18

16
SIGURÐUR STEINÞÓRSSON
ANDVARI
með því að ákvarða og tengja öskulögin í jarðvegssniðunum,
mætti auðvelda verulega hina fyrirhuguðu frjókornarannsókn.
Hákon Bjarnason skógræktarstjóri hafði fengið áhuga á ljósu
öskulögunum tveimur á Norðurlandi þegar hann var að kanna
jarðveg íslenzku birkiskóganna árið 1931. 1935 hófum við sam-
vinnu um að mæla og ákvarða nokkur útbreidd öskulög, og leiddi
sú samvinna til fyrstu ritgerðarinnar um íslenzk gjóskulög, sem
gefín var út 1940.8 Þannig voru þessar rannsóknir í upphafi til
þess gerðar að auðvelda frjókornagreininguna, en urðu íljótlega
að tilgangi í sjálfum sér.9
VI
Þegar Sigurður Þórarinsson kom til Stokkhólms haustið 1932 hafði
vinur hans og skólabróðir frá Akureyri, Jón Magnússon síðar frétta-
stjóri Ríkisútvarpsins, verið þar við nám í eitt ár. Urðu þeir félagar
fyrstir íslendinga til að byrja háskólanám í Svíþjóð og lesa þar áfram til
lokaprófs. Bjuggu þeir saman í herbergi hjá frk. Johansson að Upp-
landsgötu 3, oftast við mikla fátækt. Upp úr þessu fór að íjölga stúdent-
um í Stokkhólmi, og á stofnfundi „Félags íslenzkra stúdenta“ í Stokk-
hólmi, sem haldinn var að Upplandsgötu 3 hinn 18. nóvember 1934,
voru 10 saman komnir. Þótti sumum fordild að kenna félagið sérstak-
lega við „íslenzka stúdenta“, því sumir félaganna voru ekki við háskól-
ann, en þetta var gert að ráði prófessoranna þar, sem töldu að með því
að kenna félagið við stúdenta mundi auðveldara að fá styrki o. þ. h.
Var Jón Magnússon kosinn formaður, Sigurður ritari og Halldór H.
Jónsson gjaldkeri. Tveimur árum síðar tók Sigurður við formennsk-
unni af Jóni Magnússyni og gegndi því starfí til 1943, lengst allra
manna. I ágripi af sögu félagsins í ritinu Kólonía í hálfa öld, sem gefið
var út 1985 í tilefni af 50 ára afmæli þess 1984, segir Jón Daníelsson að
ugglaust mætti skrifa heila bók um margvísleg störf Sigurðar í þágu fé-
lagsins. Var hann aðaldriffjöðrin í félagsstarfinu og þá jafnvígur á al-
vöru- og gamanmál. Eftir að hann lét af forystu í félaginu hélt hann
áfram starfí í þess þágu, þegar hann fékk því við komið. Er hans all-
víða getið í fundargerðum löngu eftir þann tíma. Enda var hann kos-
inn heiðursfélagi þess 1953, hinn fjórði í röðinni á eftir Gunnari Leij-
ström, próf. Hans Alilmann og Helga P. Briem, en hinn fimmti var Jón
Magnússon, á 25 ára afntælinu 1959.
Tilgangur félagsins var að gæta hagsmuna íslenzkra stúdenta í
Svíþjóð, og að efla með þeim samheldni. Félagið starfaði fyrst og