Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1943, Qupperneq 67

ALMANAK 1943
67
Þú þekkir hvert einasta ieiti og laut,
og lækirnir suða hér, rétt eins og heima.
Þií óskar hér væ-ri þitt ættjarðar skaut
með öllu, sem hægt er að muna og geyma.
Þér finst hverja stund, ef að næðis þá naut,
að nú sértu heima, og farinn að dreyma.
Þá myndast á ný okkar marmarahöll
á mæðranna og feðranna goðhelgu slóðum.
Við sjáum þar turnana’ og sameinumst öll
um sigrandans fögnuð, í ræðum og Ijóðum.
Svo fennir að endingu islenzkri mjöll
i æskunnar spor, sem að heima við tróðum.
Bjarni Lyngholt.
Eftir Richard Beck.
Þegar Bjarni Lyngholt las mér framanskráð
kvæði sitt vestur á Kyrrahafsströnd i fyrra sumar,
grunaði mig ekki, að hann hyrfi eins fljótt úr hópi
samferðasveitarinnar eins og raun er á orðin. En nú
er þessi trygglyndi vinur minn og fornvinur foreldra
minna hofinn sjónum yfir móðuna miklu. Hefir séra
Albert E. Kristjánsson þegar minst hans fallega og
maklega í íslenzku vikublöðunum hér vestra.
Leggur hann réttilega áherzlu á það, hve fjöl-
hæfur Bjarni var og telur jafn réttilega, að með hon-
um hafi að velli fallið “einn okkar fjölhæfari og ís-
lenzkasti Vestur-íslendingur.” Séra Albert dregur
einnig athyglina að því, hvern skerf Bjarni hafi lagt
til islenzks félags- og menningarlífs á þeim stöðvum
þar sem hann dvaldi, bæði með stjórn leiksýninga
og beinni hlutdeild í þeim, því að hann var ágætur
Ieikari, og með upplestri kvæða og ræðuhöldum á
samkomum, sem honum fórst vel úr hendi.
Þó mun það ekki ofmælt, að Ijóðagerðin hafi
verið Bjarna hvað hugstæðust listrænna viðfangs-
efna, og kippti honum þar i kyn til landa sinna að