Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1921, Page 124

Alex. Moszkowski:
IÐUNN'
118
að henni. Hugsi menn sér
hægra og vinstra megin við s
arnir fyrir beygju sína út á
Sjá skýringu neðanmáls.*
bogamínútu — má enn
vilji menn aflur hugsa
er sextugasti lilutinn af
hársbreiddina. En um
nú tvær fastastjörnur
ílu. Af J)vi nú að geisi-
við hjá sólu sveigjast
aftur inn á við til jarð-
ar, verður sjónhornið
stærra þar, svo að ijós-
gjafarnir, stjörnurnar,
sýnast liggja fjær hver
annari, en þær í raun
réttri rnundu sýnast,
ef Ijósgeislarnir færu
beint.
En hversu miklu
mundi þá þessi beygja
nema? Útreikningarnir
fyrir fram eins og at-
huganirnar, sem á eftir
fóru, útheimta alveg
ótrúlega nákvæmni.
Menn hugsi sér allri
himinhvelíingunni í
hæfilegri stærð skift í
bogagráður. Pá mundi
þvermál tunglsinssam-
svara hér um bil háltri
bogagráðu. Úrítugasta
partinn af því •— eina
rel setja sér fyfir sjónir. En
sér eina bogasekúndu, sem
því, þá fer það að nálgast
íkt sinávægi var einmitt hér
* Frá sljöriuinni St. á myinlinni lil vinstri iára ljósgeislnr i allar állir.
Al' þeim ern ieiknaðir S (geislarnir I. 2 og 3) og liittir miðgeislinn jörð-
inn (Jj. Sé nú sólin nálægt iinnnni niilli stjörnunnar og jarðar (eins og
á mymlinni tíl Iisegri) svcigjast þeir geislnr að lienni, sem fara frámhj*
lienni. Gcislinn 2, seiu stefiuii á jörðina, liittir lisma þvi cUUi. Gcislinu
3 liittir liana allur si móti, svo að frá jörðunni sýnist sljarnan i stefnu
þess geisla. eða liálltið ijair sólu en luin er, eins og myndin sýnir.