Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Blaðsíða 27

Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Blaðsíða 27
IÐUNN Rúm og lími. 125 um. Þau bera sandkorn niður til stranda og flytja því smátt og smátt meginlandið sjálft á löngum tíma út í haf. Þar taka öldur og straumar úthafsins við og bera þetta út í afgrunnið. Þannig mundi alheimur vor að lokum tæmast að orku og efnum, ef hann syndir í tak- markalausu óskapnaðarhafi. Aðeins vor eigin sól brenn- ur svo ákaft, að eyðsla hennar mundi nema 16 000 billjónum tonna af kolum á sekúndu hverri. Hitabylgjur þær, sem af þessu koma, þjóta út í rúmið. Orlítill hluti staðnæmist í sólkerfi voru, en aðeins þó um stundar- sakir. Alt fer að síðustu út í geiminn, en hver veit hvert? Allar sólir brenna þannig hvíldarlaust, sumar miklu örar, en aðrar litlu hægar. Orka sú, er berst út um geiminn af þessum völdum, hagnýtist á ýmsan hátt á reikistjörnum víðsvegar í himingeimnum og er aflgjafi allra hluta í efnisheiminum. »Mikið skal til mikils vinna«. Tré á jörðu fellir fræ, er skifta mörgum tugum þús- unda, til þess að Iifa þótt það deyi. Þegar bezt lætur komast fáein lífs af, en öll hin deyja. Móðir náttúra hefir að vísu af miklu að taka, en eigi getum vér betur séð, en að hiti hennar tæmist og hverfi að mestu, alveg til ónýtis, út í Ginnungagapið og eyðist þar og hverfi að lokum. Eigi aðeins ljós og hiti færi þannig burt úr heiminum, ef hann sveimar í auðum himingeim. Ljósið ber með sér smágert ryk burt úr eldhöfum sólnanna og út í rúmið. Menn hafa leitt getur að því, að sólin missi e-^o^r hluta efnis síns á biljón árum með þessum hætti. Tala sú er afar óviss, en telja má þó víst, að eitthvað af efni svifi þannig út í geiminn. Ef allar sólir eyða þannig efnum sínum, þá gengur til þurðar efnismagnið í sköp- unarverkinu. Hnattakerfi gætu einnig slitnað úr tengsl-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.