Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Blaðsíða 55

IÐUNN
Ritsafn Gests Pálssonar.
153
verið honum andlega skyldur. Það hefir efalaust verið
báðum þeim mikill gróði að kynnast. Smásögur Einars
Hjörleifssonar, hinar snildarlegu, eru ekki afar-ósvipaðar
Q. P. Hins vegar hefir E. Hjörleifsson verið Gesti
skilningsgóður vinur.
Það hefir annars verið gaman að lesa ritdómana um
þessa útgáfu, eins og raunar alla ritdóma, ekki af því,
að nokkuð sé á þeim að græða, á ritdómum er sjaldan
neitt að græða, heldur af því, að sjá svona svart á
hvítu, hvernig sagan endurtekur sig. Snillingarnir drepnir
og síðan gerðir að dýrlingum með lofsöngvum um alt
land og alla leið upp í himininn. Sérstaklega ein-
kennilegt að heyra dagblaðrara oddborgaranna hæla nú
Qesti þessi ósköp, bara af því, að hann er dauður. Eða
sjá þeir ekki, að Gestur Pálsson var og er enn besti
málsvari >smælingjanna«, sem þeir kalla svo? Og sjá
þeir ekki, að hann var fyrsti sáðmaður jafnaðarstefn-
unnar hér á landi? Og sjá þeir ekki eða finna þeir
ekki örvar hæðninnar, sem hann skaut og hanga enn á
hjörtum þeirra og »höfðingjanna«, sem þeir kalla svo?
Sumir reyna þó að minna á dómaraembætti sitt. Einn
dagblaðrarinn, sem leigir sig ýmist austur eða vestur
og hefir því sagt flestar mótsagnirnar, sækir róminn
ógurlega djúpt og segist finna hnökra á stíl Gests Páls-
sonar, og kvæði hans, þau skárstu, séu ekki einu sinni
sambærileg við þær sögur hans, sem minstur veigur er
í! Hvaðan kemur manni þessum vald til þess að tala
svo digurbarklega um Gest Pálsson? Það er auðséð á
þessu og mörgu fleiru, að maður sá vill þó vera grey
þess meistara, sem segir að Steingrím Thorsteinsson
hafi brostið hagmælsku! En Ólína Andrésdóttir...........
]a—á!