Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Blaðsíða 69

IÐUNN
Frádráttur.
167
einkenna bekkjarlífið, af því að allir eiga samleið við
námið.
Það er stórfé, sem sparast í fjölmennu skólakerfi við
það að hætta að láta afburðabörn dvelja við nám, sem
þau eru löngu vaxin upp úr, og sömuleiðis að hætta
að láta tornæm börn dvelja lengur í skólum en önnur
börn og endurtaka nám, sem þeim er ofviða.
Hitt er þó aðalkosturinn við að laga skólann eftir
eðli barnanna, að þá eru þau líklegri til að verða að
nýtari og befri borgurum, þegar þau fá verkefni við
sitt hæfi.
Fáar breytingar munu hafa verið happadrýgri en sú,
er skólamenn fóru að beina athygli sinni meira að nem-
endum en námsgreinum. Rannsaka eðli, ástand og þarfir
hvers einstaklings og laga svo skólaástandið þar eftir.
Fötin eru löguð eftir likama barnsins. Kunni ekki klæð-
skerinn að »taka mál« á réftan hátt, er hætt við að fatið
fari illa. Lækni dettur ekki í hug að viðhafa sömu að-
ferð við alla sjúklinga. Þar er óendanleg fjölbreytni,
eftir ástandi hvers einstaks. Því síður mun nokkrum
skólamanni detta í hug í framtíðinni að sníða öllum
nemendum sama stakkinn.
Víðast hefir það tíðkast, að ílokka nemendum eftir
aldri, og láta svo endurtaka námið, ef því er ekki lokið
við aðalpróf. Námsefnið er svo vanalega sniðið eftir
meðallags getu alls hópsins. Nú er það vitanlegt, að
venjulega eru flestir nálægt meðallagi. Nokkrir skara
afar mikið fram úr, og fáeinir dragast mikið aftur úr.
Þeir nemendurnir, sem kennarinn tekur fyrst eftir,
eru þeir, sem dragast aftur úr. Þeir eru auðþektir á
því, að þeir geta ekki lokið því starfi, sem þeim er ætl-