Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Blaðsíða 38

136
3379 dagar úr lífi mínu.
IÐUNN
þessari pikknervösu hjólhestaborg hélt ég síðan kyrru
fyrir fram undir júlílok. A daginn sökti ég mér niður í
svo nefnd þjóðfræði, sökum þess að Carlsbergssjóðurinn
hafði þá boðið mér ofurlítinn styrk iil þess að safna
slíkum vísindum heima á Islandi. En þegar nóttin opnaði
gættir atvinnufrelsisins og himinn guðs breiddi blæju
einurðarinnar over Danmarks blufærdige skrænter, gekk
ég mig út í Helgolandsgötu og studeraði danska alþýðu-
menningu.
A Islandi á ég góðan vin, sem í haust gerðist félags-
maður í SAT. Hann er stórmerkilegur læknir, öflugur
stjórnmálaleiðtogi og mikill vitringur. Hann lærði esper-
antó til hlítar fyrir átján árum. Síðan hefir hann alt af
lesið esperantóblöð og bækur. Fyrir áhrif þessa ágætis-
manns byrjaði ég að læra esperantó vorið 1925. Það
sumar las ég þó að eins litla kenslubók og eitt æfintýri
eftir H. C. Andersen. I Stokkhólmi keypti ég mörg
esperantórit, en gaf mér engan tíma til að lesa þau fræði.
En þegar ég kom til Kaupmannahafnar, gagntók sú
hugsun mig með brennandi sannfæringu, að ég ætti að
læra esperantó eins vel og móðurmál mitt og gerast
rithöfundur á alþjóðatungunni.
Það var býsna margt, sem hóf huga minn til þessarar
ákvörðunar. Eg upplýstist af þeirri eilífu vissu, að mitt
andlega líf átti sér ekki rætur í neinum sérstökum þjóð-
flokki, að allar þjóðir jarðarinnar eru undir niðri órjúf-
anleg eining, og einstaklingar þeirra allra voru mér álíka
hjartfólgnir. Eg sá, að það, sem einkum greinir þjóðirn-
ar hverja frá annari, eru ýmsar yfirborðshneigðir og
venjur og þó öllu öðru fremur hinar ólíku tungur, er
þær tala. Og ég sannfærðist um, að það er árangurs-
laus fásinna að boða mannkyninu »allsherjarbræðralag«
á meðan þjóðflokkarnir hafa engan sameiginlegan, sýni-