Sjómannadagsblaðið - 05.06.1988, Blaðsíða 142

140
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
NIKULÁS ÁSGEIR STEINGRÍMSSON
VETRARYERTÍÐIN 1907
VÍSUR
Morningstar eða Morgun-
stjarna, var gamall og
liðaður fúakláfur, kútter
keyptur til Hafnarfjarðar frá Bret-
landi um aldamótin 1900. Morgun-
stjarnan var allgott sjóskip, undir
góðri stjórn og mátulegum seglum,
— en þetta var vindasöm og fiski-
leysis vertíð og urðum við lægstir
allra.
Bjuggu dalla, sína á sjó,
silfur bjalla, tímann sló,
kallar alla, þekktu þó,
þeirra galla, meira en nóg.
Uppí fjöru, lögð var leið,
lauguð í tjöru, fúin Skeið,
á sultar kjörum, bátshöfn beið,
búin, snör, í verkum greið.
Svo var undið, segl að hún,
Súðahundi, stefnt á brún,
á þorskafundi, ráða rún,
rólega stund, um Flyðrutún.
Ólmann drógum, „Aula“ fans,
allþungt vóg, í höndum manns,
Múkkinn fló, því hugur hanns,
hlakkaði í slógið, nágrannans.
Austan klakkar, sömdu seið,
svartir bakkar, drógu á leið,
voldug makka, reisti reið,
Rán á flakki, kring um Skeið.
Taugar spennir, vinda vés,
vaðinn glennir, Sókrates,
aleinn rennir, enn til hlés,
Ofurmennið, Jóhannes.
Komið drífa, veður var,
varð að rífa, dulurnar,
hátt í svifi, bóginn bar,
brátt þó difi, í öldurnar.
Slíka Drekinn, þoldi ei þraut,
því óx leki, sjór inn flaut,
frá stefni sprekin, bylgjan braut,
Böndin léku, í fúa graut.
„JAKAR" fast, nú jusu gnoð,
jagaði og brast, í hverri stoð,
ýlfraði mastur, engdist voð,
Op og last, var fyrirboð.
Vindur harla, byrstur blés,
bragðaðist varla, sopi tes.
Atu snarl, úr trogum trés,
Tómas, Karl og Jóhannes.
Lauk um síðir, veðra vá,
var með prýði, haldið á,
höfn, er lýðir þreyttir þrá,
þrauta stríði, leystir frá.
Á næsta flóði, mátti í möl,
morkinn skrjóður, eiga dvöl,
með nœgu tróði, og neglda fjöl,
í nœsta róður, stimpluð skjöl.
Sína Dugga, sigldi leið,
Súðakuggur, drjúgum skreið,
fœsta huggar, vetrar veið,
varla uggi, fékkst á Skeið.
Vinda stífur, vetur bjó,
votar dýfur, fleiri þó,
fyrir Hlífum, fisk ég dróg,
ogflatnings hníf er lenti í sjó.
Um Formann kvað, ég fátt er snýr,
að fengnum skaða, þótt sé dýr.
Fiskimaður, reyndist rýr,
en raun glaður, og viðmóts hýr.
Veiðum „stútar“, veður-far,
verða að lúta, skipherrar,
heldur útlent, heiti bar,
happa skútan, MORNINGSTAR.