Uppeldi og menntun - 01.09.2004, Qupperneq 112

BOÐSKIPT
I í LEIKSKÓLA
af því að þið getið ekki látið þetta í friði." Eftir það segir Símon ekki neitt en fylgir
Björk eftir með augunum.
Þegar Björk gantast með hanska sem hún er með á höndunum kann Jökull greini-
lega að meta það og tekur þátt í umræðunni um hanskana. Jökull svarar í hvert sinn
sem spurningum var beint til hópsins. Björk þaggar niður í honum með því að nefna
nafn hans eða horfa alvarlega á hann. Þegar komið er að því að börnin eiga að teikna
segir Jökull: „Ég kann ekki að gera hænu, ég kann ekki að gera hænu." Halldóra
segist geta gert hænu og Björk leiðbeinandi segir að allir kunni að gera hænu. Jökull
er hugsi á svip og horfir fram fyrir sig.
Neikvæð leiðsögn
Halldóra og Jökull sitja hvort sínum megin við borðið og eiga að teikna á plöturnar.
Jökull lítur til hliðar og segir við sjálfan sig: „Hér er goggurinn, augað." Flóki segir:
„Hann er ekki með auga." „Jú" segir Jökuli. Björk leiðbeinandi: „Hann var með
kamb, manstu?" Jökull: „Kamb?" Björk: „Já kamb" og sýnir með handarhreyfingu.
Jökull jánkar og byrjar að teikna: „Þetta er goggurinn og auga". Brynjar leiðbeinandi
stendur bak við Jökul og hallar sér yfir hann aftan frá. í þann mund hrósar Björk
Halldóru fyrir myndina sína. Jökull hættir og lítur yfir til Halldóru. Hann heldur á
pinnanum í hendinni. Jökull segir: „Hvernig var aftur haninn, ég man ekki alveg
hvernig," og lítur á Björk sem er að horfa á mynd Halldóru. Börnin fylgjast líka með
og dást að myndinni. Brynjar segir Jökli að halda áfram. Jökull segist vera að hugsa
og segir: „Munnur." Nú hefur Halldóra lokið við mynd sína og Björk hrósar henni
aftur og börnin taka undir hrósið. Jökull: „Ég man ekki alveg hvernig þetta var," og
hann talar með smábarnarödd og stamar. Brynjar segir: „Gerðu bara svona hænufugl
það er nú ekki mikið mál." Að svo búnu rís hann upp og hallar sér upp að skápnum
bak við Jökul. Björk bætir við: „Bara eins og ykkar hænu, þið ráðið því." Jökull svarar
með spurn í röddinni: „Hvernig okkar hæna verður?" Hann heldur enn á pinnanum
og er beðinn að drífa sig því það sé að koma biðröð hjá þeim. Jökull segir: „Æ já, ég
veit ekki hvernig hitt var," og hreyfir fæturna og gefur frá sér lágt óánægjuhljóð.
Björk lítur á hann og segir pirraðri röddu: „Ef þú getur þetta ekki þá verður þú bara
að færa þig og leyfa einhverjum öðrum að byrja." Jökli sýnist brugðið. „Meðan þú ert
að hugsa málið, viltu það?" bætir Björk við. Hann færir sig og horfir á Áka sem byrjar
að teikna sína mynd.
Hlutleysi og skipulag
Þrátt fyrir það að tveir fullorðnir hafi verið með börnunum var aðeins annar þeirra
virkur. Brynjar var fjarlægur og tók lítið frumkvæði gagnvart börnunum. Hann stað-
festi ekki tilfinningar Jökuls þegar hann tjáði vanmátt sitt gagnvart myndsköpuninni.
Þemavinnan var alfarið á herðum Bjarkar, bæði undirbúningur og að halda athygli
barnanna á meðan.
Mörg börn voru samankomin í herberginu og urðu að bíða eftir að röðin kæmi að
þeim. Lítið sem ekkert var hvatt til samskipta þeirra á milli og fóru samskiptin flest
fram í gegnum leiðbeinendur. Undir lokin var kominn nokkur órói í börnin og sum
þeirra staðin upp.
110