Iðunn : nýr flokkur - 01.06.1933, Page 98

IÐUNN
Bækur.
Síðustn mánuðina hafa Iðunni borist ýmsar bækur, sem
Jiví miður er ekki hægt að gera nein veruleg slcil að pessu
sinni vegna rúmleysis. Þó skulu pær að eins nefndar, til
}>ess að vekja athygli lesenda á peim. — Tvö góðskáld
okkar hafa gefið út ljóðabækur, þeir Dauíð Stefánsson frá
Fagrmkógi (1 bygðum) og Jakob Thorarensen (Heiðvindar).
Hvor um sig hafa þeir sinn söfnuð, er tekur fegins hendi
við hverri nýrri bók, sem frá þeim kemur, og báðir eru
svo fastmótaðir, þótt með ólíkum hætti sé, að engin ástæða
virðist til að ætla, að dáendur þeirra þurfi að eiga það á
hættu að kaupa köttinn í sekknum. — Nýr ljóðasmiður,
Bjami M. Gíslason, hefir einnig koinið fram á sjónarsviðið
(Ég ýti úr vör). . Axel Thorsteinson hefir gefið út tvö
smásagnasöfn (1 leikslok, 2. útg., og Heim, er haustar). —
Af öðrum bókum er fyrst að nefna hina glæsilegu útgáfu
tslenzkra fornrita, sem nú er hafin með Egils sögu Slcalla-
■Grlmssonar. Sigurður Nordal próf. sér um útgáfuna og ritar
langan og merkilegan inngang, sem margan mun fýsa að
lesa. — Þá hefir komið út doktors-ritgerð Einars Ól.
Sueinssonar (Um Njálu, I. bindi), stórt rit og skrifað af
miklum lærdómi. Menningarsjóður gefur bókina út. —
Enn hefir Sovétvinafélag Islands gefið út bók eftir Halldór
Kiljan Laxness (t Austurvegi), eins konar ferðasaga frá
Rússlandi, fróðleg bók og skemtilega skrifuð. — Loks hefir
Pórbergur Pórðarson komið íslenzkum lesendum á óvart með
því að senda út, á kostnað Menningarsjóðs, stóra bók uin
Alþjóðamál og málleysur. Ræðir hann þar um nauðsyn
alþjóðlegs hjálparmáls og mælir fast með Esperanto til
slíkra nota. Er í bókinni geysi-mikill fróðleikur um þessi
efni og málfærsla höf. hin snjallasta. Það er nýlunda að fá
Þórberg á bókamarkaðinn, því síðan Bréf til Láru kom út
eru liðin átta eða níu ár. Munu margir hafa harmað það,
■er slíkur afburða ritsnillingur gróf þannig pund sitt í jörðu.
En nú er Þórbergur kominn af stað, og ekki örvænt um, að
hann haldi áfram. Er Iðunni kunnugt um, að hann er nú'
að undirbúa útgáfu á bréfum sínum, prentuðum og óprentuð-
■um, og er hún þá illa svikin, ef þeirri bók verður ekki tekið
með fögnuði um land alt.