Búnaðarrit - 01.01.1917, Qupperneq 134

128
BÚNAÐARRIT
I. Yflrlit.
Strandasýsla er ein strandlengja, innan frá botni Hrúta-
fjarðar norður að Geirólfsgnúp, railli Bjarnarfjarðar og
Reykjarfjarðar nyrðri á Ströndum. Bygðin er að mestu
leyti með sjó fram, út og inn með fjörðum og vogum,
en víða þó sundurskift af fjöllum og hálsum. Upp frá
fjarðarbotnunum og sumum víkunum ganga dalir stærri
og smærri inn í landið, og er bygð í flestum þeirra.
Er þar sumstaðar töluvert undirlendi, t. d. í Bitrunni,
Kollaflrðinum, um miðbik Steingrímsfjarðar að sunnan (Mið-
dalur o. fl.), Staðardalnum og Víkursveitinni. — Landið
er fremur hrjóstrugt, en grasið er einkar-kjarngott. Sauð-
íjárhagar eru þar því ágætir og landrými sumstaðar
mikið. En slægjur eru viða takmarkaðar, og eru mest til
fjalla, og því erfitt mjög að nýta þær.
Bcejarhreppur er innsti eða syðsti hreppur sýslunnar
og liggur út með Hrútafirði að vestan, að Stikuhálsi.
Jarðirnar í hreppnum eru 26, en búendur 33 ails. Og í
árslok 1915 voru íbúar hreppsins 341. Meiri hluti jarða
er þar í sjálfsábúð, að eins hluti bænda eða 8 bændur
eru leiguliðar, Ein af þessum leigujörðum er kirkjusjóðs-
eign og önnur er þjóðjörð.
Beztu jarðir í hreppnum eru Bær, Melar, Kolbeinsá,
Skálholtsvík og Kjörseyri. Aðalkostir þeirra eru meðal
annars góð tún, landrými og ágætt haglendi. Útheys-
slægjur eru víða reytingssamar og mestur hluti þeirra
til fjalls. Er því víða langt á engjar, og „legið við“ þar
sem lengst er. Hlunnindajarðir eru þar nokkrar, og hlunn-
indin eru seiveiði, dúntekja og hrognkelsaveiði. Reki er
þar einnig nokkur norðan til í sveitinni, einkum á Kol-
beinsá og Víkurbæjunum.
Búskapur er yflr höfuð góður í Bæjarhreppnum, og
myndarskapur allur í bezta lagi. Húsakynni eru nálega
alstaðar góð, bæði bæjarhús og peningshús. íbúðarhús
úr steini er í Fjarðarhorni og að nokkru leyti á Borgum,