Morgunn - 01.12.1921, Side 35

MORGUNN
155
henni þótti að vatni, var hún kölluð »hafgúan« (the
Mermaid.)
Sem dæmi þess, hve fúa hún var á að stilla til
friðar, má nefna það, að einu sinni eaotti hún föður sinn
og vin hans, er þeim varð sundurorða út úr einhverjum
smámunum. Kom þessi eiginleiki hennar einnig í ljós,
eftir að hún var dáin, sem síðar mun sagt verða.
Til frekari skýringar skal segja hér nokkuð af Nor-
mans-hjónunum, foreldrum Monicu, Faðir hennar var að
nafninu til katólskur, en í rauninni trúlaus. Hann liafði
alist upp í Btröngum rétt-trúnaði, en þó með nauðung.
Þegar hann var 15 ára, varð faðir hans fyrir fjártjóni,
og hann varð sjálfur að fara að vinna fyrir sér. Hann
var gefinn fyrir söng og hljóðfæraslátt og fékk brátt sök-
um hæfileika sinna allgóða atvinnu við ýms leikhús, bæði
í Lnndúnum, annarsstaðar á Englandi og í Bandaríkjun-
um. í hringiðu leikhússlífsins varp hann af sór öllum
fjötrura trúar og siðgæðis og lagðist í nautnir og svall.
Þegar hann kvæntist, breytti hann mjög um lifnaðarhætti,
en vanrækti þó bæði heimilið og fjölskyldu sína, þótt
honum þætti á sinn hátt vænt, um hvorttveggja.
Móðir Monicu hafði alt af verið trúhneigð, og henni
leiddist því að vonum trúleysi manns síns. Hún var írsk
og giftist ung; skömmu eftir giftinguna varð hún að hætta
að umgangast ættfólk sitt sökum óvildar milli manns
hennar og föður, sem náði einnig til annara skyldmenna
hennar. Einkum v.ar maður hennar illur í garð einnar
mágkonu sinnar, sem Kathleen hét. Þegar Kathleen lá
á banaaænginni, langaði hana til að fá að sjá Monicu,
sem var þá fjögra mánaða gömul, en fékk þá ósk ekki
uppfylta.
Þangað til árið, sem Monica dó, hafði móðir hennar
ekki orðið þess vör, að hún hefði neina dulræna hæfi-
leika. Reyndar hafði hún einu sinni séð dularfult ljós og
i annað skifti fengið snert af fjarskygni, en um þetta
hafði ekki verið hii't, og þau hjónin vissu ekki einu sinni,
11