Saga - 2001, Blaðsíða 233

RITFREGNIR
231
a Skálholtsarmál hinum nýja eða Nýja annál í umsjá Hannesar Þorsteins-
sonar.
Annálamir hljóta vissulega að vera öllum þeim kærkomnir sem unna
fornum fróðleik enda gmndvallarrit íslenskrar sögu eins og Fornbréfasafn
°g Alþingisbækur. Sjálfstæðir annálar og annálabrot £ þessari útgáfu em 37
fyrir utan viðbætur við suma þeirra. Nýi annáll (frá árunum 1393-1430)
er prentaður í þessari útgáfu þótt hann hafi áður verið prentaður með
smáu letri í útgáfu Gustavs Storms, Islandske annaler indtil 1578, sem gefin
Var út í Kristjaníu 1888. Segja má að það hafi verið vel ráðið enda útgáfa
Hannesar miklu vandaðri og ýmsar villur hinnar fyrri leiðréttar. Sam-
rsemis vegna hefði í raun átt að taka upp í þessa útgáfu seinasta hluta
Hottskálksannáls (frá árunum 1400-1578) en hann er eini artnállinn í út-
gafu Storms af annálum rituðum eftir siðskipti og jafnframt sá eini sem
nær lengra en til 1430.
Þeim sem leitar upplýsinga í Annálum 1400-1800 er ekki alls staðar bjart
iyrir augum þar sem frásagnir einstakra annála skarast með ýmsu móti og
greina víða misjafnlega frá atburðum. Það er því mikið nauðsynjaverk að
auðvelda mönnum not þessa mikla upplýsingabanka. Slíkt var gert að
nokkru í formálum fyrir hverjum annál í útgáfunni þar sem gerð var grein
fyrir handritum, fjallað um gildi þeirra og tengsl, greint frá skyldleika ein-
stakra annála og sagt af höfundum þeirra. En meira þarf til. Nafna- og
striðisorðaskrár verða einnig að fylgja verkum sem þessum og er því
Hgnaðarefni að út skuli vera komin Lykilbók I með mannanafnaskrá yfir
aiia Annálana og í formála hennar boðuð útkoma staðanafnaskrár, atrið-
ls°rðaskrár og ritaskrár. Reyndar eru nú tvö ár liðin síðan Lykilbók I kom
fyrir almenningssjónir og má því segja að þessi umfjöllun sé nokkuð síð-
búin.
Lykilbók I skiptist í þrennt: í fyrsta hluta er mannanafnaskrá (332 síður,
b'ídálka) og eru þar tekin upp öll mannanöfn sem fyrir koma í Annál-
r)num og formálum þeirra, allt frá Abdul Hamid, soldáni í Tyrklandi, til
"'esens kaupmanns á Vatneyri sem báðir dóu á síðara hluta 18. aldar.
tan við nöfn manna er dánarárs getið í sviga þar sem það er þekkt. Sé
Pað óvíst er spurningarmerki við árið, tekið fram að maðurinn sé dáinn
Htir tiltekið ár eða aðeins öldin nefnd. Þá er einnig getið starfs og búsetu
Par sem það er vitað. Aftan við mannanafnaskrána er kvennaskrá (74 síð-
Ur) með nöfnum giftra kvenna sem fyrir koma í Annálunum. Er þar einn-
'8 getið hvenær þær dóu og tekið fram hverjum þær hafi verið giftar. Aft-
ast eru „Nokkrar athugasemdir og leiðréttingar við Annála 1400-1800 og
s enzkar æviskrár" (21 síða).
Mlkilvægt er að nafnaskrár séu bæði ítarlegar og áreiðanlegar. Milli
lrra kosta verður þó gjaman nokkur togstreita enda hættara við villum
Vl fleiri sem upplýsingarnar eru. Líklega hafa skráargerðarmenn haft
Pað í huga er þeir ákváðu að geta þess aðeins hvenær menn deyja en ekki