Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1937, Qupperneq 69

PRÓFESSOR LEE M. HOLLANDER
51
að öllu samanlögðu hið merkasta
rit, og mun víðlesið af fræðimönnum
og öðrum þeim, sem áhuga hafa á
norrænum bókmentum og fornensk-
um, því að sum kvæðin í safni þessu
fjalla um efni, sem sameiginleg eru
heim bókmenntum báðum.
Síðan umrætt þýðingasafn kom út,
hefir dr. Hollander sent frá sér enska
Þýðingu á einhverju allra merkasta
og stórbrotnasta kvæði í íslenzkum
bókmentum að fomu og nýju:
“Sonatorreki” Egils Skallagrímsson-
an, ásamt glöggskyggnri inngangs-
fitgerð um skáldið og kvæðið
(Scandinavian Studies and Notes,
February, 1936). Þýðingin er hin
fræðimannlegasta sem aðrar þýð-
ingar dr. Hollander, þræðir hugsun
og ljóðform frumkvæðisins; en jafn-
framt er hún samt æði stirð-
kveðin og fornyrt. Ekki er þó nema
sanngjarnt, þegar sá dómur er upp
kveðinn, að hafa það hugfast,
hversu magni þrungið og hugsun
hlaðið kvæði þetta er á frummálinu.
Slík kvæði verða seint flutt á aðra
tungu, svo að eigi verði sumt gull
þeirra grjót, eða að minnsta kosti
eir í meðferðinni.
* * *
Þau eru því sannarlega hvorki
lítil að vöxtum ná ómerkileg störfin,
sem prófessor Hollander hefir unnið
í þágu fræða vorra. Má því ekki
minna vera, en þeim sé nokkur
gaumur gefinn af oss, sem þar eig-
um stærstan hlut að máli. Vafalaust
hafa þau ekki verið unnin í launa-
skyni. Auk þess er svo fyrir að
þakka, að öll menningariðja hefir
sín eigin laun í sér fólgin: — svölun
athafnaþrár eða skapandi hneigðar
hlutaðeiganda. Þrátt fyrir það,
daprast andans mönnum síður flug-
ið, ef þeir finna mæta sér samúð og
skilning á því, sem þeir hafa viljað
bezt gera og nytsamlegast; enda
hefir vanþakklætið aldrei verið talið
til dyggða.
BROT ÚR ENSKUM SÁLMI
(“Abide witb me”)
Jónas Þorbergsson þýddi
Ver hjá mér Drottinn, þegar dagur dvín,
er dimman ógnar, hrópa eg til þín.
Og þegar jarðnesk hjálp og huggun þver
þú hjálpin allra, — vertu þá hjá mér.
Svo þegar loksins leggst eg hvíldar til
og líf og starf og frændur við eg skil,
og jarðarljós ei lengur augað sér
þú líknin allra, — vertu þá hjá mér.