Hugur - 01.06.2008, Síða 42

Hugur - 01.06.2008, Síða 42
4o Ragnar Baldursson upphaflega til komin vegna þess að síðari hluti verksins, kafli 38, hefst á umfjöllun um „de“ þar sem segir: „Þeir dyggðugustu eru án dyggða. I því er dyggð þeirra fóigin “ ítwpmmmm. Hugmyndin um dyggð án dyggða er nátengd hugmynd daoista um aðgerðaleysi, „wu wei“ „De“ felur í sér hlutbundna birtingarmynd hins óhlutbundna „dao“ í gegnum athafnir, eða réttara sagt í „aðgerðalausri hegðun", dyggðum prýddra stjórnenda. Styrkur slíkra afburðamanna felst í því að athafnir þeirra og stjórnarstefna er í samræmi við „ferlið", þ.e. stjórnsýsla þeirra samræmist nátt- úrulegri og óþvingaðri framvindu hlutveruleikans. Jafnframt fær hugtakið „de“ afleiddar aukamerkingar hjá daoistum, „styrkur" eða „vald“, enda telja þeir að ferlið (dao) feli í sér uppsprettu raunverulegs valds. Framburður táknsins íyrir „dyggð" er hinn sami og táknsins flf, „de“, sem þýðir að „öðlast“ eða „ná fram“, og það er h'ka ákveðin skörun í merkingu þeirra. „Dyggð án dyggða" verður þannig eitthvað sem menn „öðlast án þess að þeim hlotnist það“. Dyggðin felst einfaldlega í „aðgerðalausri hegðun eða athöfnum" sem samræmast náttúrulegum og samfélagslegum ferlum. Spekingurinn - fllj Þeir sem náð hafa valdi á dyggðinni eru kallaðir ,pdan“ (fllj), sem væri freistandi að þýða sem „dýrlingur" ef það orð væri ekki svo trúarlega tengt. Orðið „spekingur" er líklega skárra enda er átt við djúpvitran einstakling sem hefúr öðlast skilning á ferhnu (dao) og hagar gjörðum sínum í samræmi við það: Þess vegna ástundar spekingurinn aðgerðalausar athafnir og framfylgir kennisetningu án orða. Tugþúsundir h'fvera dafna án þess að hann taki frumkvæðið... (2. kafli). Spekingar (xian) voru gjarnan fræðimenn sem drógu sig út úr skarkala heimsins og hugleiddu hinstu rök tilverunnar, eins og táknið f[Ij (xian) ber reyndar með sér, því það er samansett af tákninu „maður“, X (ren) og tákninu fyrir „fjalT, [_L| (shan). Daoisminn er að hluta til upprunninn í hugmyndum þessara einsetu- manna og í Bókinni um veginn er boðað að farsælast sé að fela þeim stjórn rík- isins. Þar eru daoistar á öndverðum meiði við fylgismenn Konfúsíusar, sem töldu menntun lykilinn að farsælli stjóm og að lærdómsmenn væm best fallnir til að stjórna ríkinu. Daoistarnir töldu fræðimennsku lærdómsmanna hlutfirrta og til þess fallna að afvegaleiða samfélagið inn á leið hégóma og fysna: ... Þess vegna felst stjórn spekingsins í því að tæma hug fólks og fylla maga þess, veikja vilja þess en styrkja beinin. Hann leysir almenning ein- att úr viðjum þekkingar og fysna og tryggir að gáfumenn dirfast ekki til athafna. Sé aðgerðaleysi ástundað, þá er engin óstjórn ... (3. kafli).
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180

x

Hugur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.