Hugur - 01.06.2008, Síða 131

Að spilla æskunni
129
• Valið efni úr heimspeki á 20. öld.
• Rökfræði og gagnrýnin hugsun. Að færa rök fyrir máli sínu.
• Um heimspekilegar samræður.
• Siðfræði og siðferðileg álitamál.
• Að skammast sín, stara og roðna. Sitthvað um mannleg samskipti.
• Hamingjan og tilgangur lífsins.
• Um ást og afbrýðisemi.
• Hversvegna að ganga í skóla? Um heimspeki menntunar.
• Fagurfræði. Hvað er fallegt og hvað ljótt? Hverjir geta talist fallegir og
hverjir ekki?
• Trúarheimspeki. Ef guð skapaði heiminn hver skapaði þá guð? Sitthvað
um guð og trúarbrögðin.
• Efahyggja. Dularfullar gátur lífsins skoðaðar, s.s. draugagangur, fljúgandi
furðuhlutir og geimverur.
• Um drauma. Hvað eru draumar?
• Heimspeki og kvikmyndir. Er hægt að horfa á kvikmyndir heimspeki-
lega?
• Er eitthvað heimspekilegt við ofurhetjur? Teiknimyndasögur skoðaðar
heimspekilega, s.s. ofurhetjur, Andrés önd, Simpson, Tinni, Palli sem var
einn í heiminum o.fl.
• Hvað verður um mann þegar maður deyr?
• Réttarheimspeki. Um glæpi og refsingar.
• Réttindi dýra.
• Tilvistargreining. Að greina mannlega tilvist.
• Heimspekitilraunir.
Markmið kennslustundanna er margþætt og felst í að miðla fróðleik, leyfa nem-
endum að upplifa veröldina undarlega, hugsa og pæla og sjá fleiri en eina hlið
ýmissa mála. Einnig er þeim gefið tækifæri til að móta eigin sjónarmið og gildis-
mat, taka afstöðu og máta sig við ýmsar aðstæður. Ég legg mikla áherslu á að
nemendur upplifi kennslustundirnar á jákvæðan hátt og að þær verði til þess að
efla og styrkja jákvæða sjálfsmynd þeirra og hamingju.
Námsmat
Þegar ég hóf kennslu við grunnskóla haustið 2001 varð ég var við mikla trú sam-
starfsfólks míns á skriflegum prófum sem mælikvarða á árangur nemenda. Þessi
trú hafði skapað stemmningu í skólanum sem var mér mjög á móti skapi. Fólst
sú stemmning m.a. í því að nemendur voru mjög uppteknir af einkunnum. Til
að byrja með taldi ég að mér bæri einnig að meta nemendur til einkunna í heim-
spekinni þótt það væri mér þvert um geð. Eg lagði því fyrir skrifleg verkefni
sem ég mat til einkunna. Reynsla mín af þessum mæhngum var ekki góð. Mér
fannst heimspekin ekki komast nógu vel til skila til nemenda sem margir hverjir
reyndust uppteknari af einkunnum sínum heldur en því að komast til botns í
ýmsum heimspekilegum viðfangsefnum. Spurningar nemenda um rök og ástæð-
ur fyrir tilteknum einkunnum urðu of fyrirferðarmiklar. Ég hefði frekar kosið að