Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Side 43

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Side 43
Hovbanness 1. Pilikian Lér konungur - Fornar rætur Á ævafornum tíma höfðu konungar það hlutverk eitt að tryggja þjóð sinni og náttúrunni, því landi sem lífsafkoma þjóðarinnar var undir komin, blessun frjóseminnar. Konungurinn var að fornu völsatákn, upphafsmaður síns kyns, hinn mikli frjógjafi, „faðir“ og „eiginmaður" kvennanna (jafnt ungra sem aldinna) meðal þjóðarinnar, og þá einnig sinnar eigin konu og dætra. Þetta þjóðfélags- og kynferðishlutverk konungsins er viðfangsefnið í upphafsatriði leikritsins Oidípus konungur eftir Sófókles. Æðsti prestur- inn (prestur Seifs, hins æðsta meðal guða) ásakar Oidípus fyrir að hafa brugðist hlutverki sínu sem höfðingi þjóðarinnar. Þessi andlegi leiðtogi ríkisins lýsir með myndum og líkingum ákafs líkamlegs sársauka þeirri sótt, dauða og ófrjósemi sem ógnar sjálfum lífsgrundvelli þjóðflokksins, hjörðum hans og náttúrunni, því landi sem fólkið þiggur af lífsviðurværi sitt. Konur, nautgripir, allt er slegið ófrjósemi, mesta böli sem yfir frum- stætt þjóðfélag gemr dunið. Oidípus er að verða gamall og ónýtur, annar konungur verður að koma í hans stað. Sá siður tíðkaðist í Grikklandi hinu forna þegar frjósemi þjóðflokksins og náttúrunnar þótti fara þverrandi að reðurmikil stytta af Pan (minni hátt- ar náttúruvætti) var flutt á markaðstorgið við hátíðlega athöfn og hýdd með jurtastönglum til þess að limur guðsins tæki við sér, vaknaði af van- megna svefni og stemmdi þannig stigu við minnkandi frjósemi manns og náttúru. I Evrópu miðalda voru ósnortnar bændabrúðir boðnar lénsherranum fyrst og síðan brúðgumanum í þeirri trú að þannig mætti öðlast blessun frjóseminnar. Mikilvægasta hlutverk hinna voldugu lénsherra miðalda var að helga og tryggja frjósemi lénsmanna sinna og bænda sem bjuggu innan landamerkja þeirra. Svo langlífir urðu þessir siðir að merki þeirra má greina fram á 18. öld, t. d. í óperunni Brúðkaup Fígarós eftir Mozart. Mjög nýlegt dæmi þessa hugmyndamynsturs var það fyrirbrigði þegar Stalín var kallaður „faðir“ um gervöll Sovétríkin. Imynd hins mikla „föður 3 TMM 33
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.