Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Side 107

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Side 107
Nýliðinn Svejk Þegar offísérarnir komu í braggann þar sem Svejk góðidáti var að læra að meðhöndla skotullina sáu þeir reykskýin stíga upp úr pípunni hans svo þeim varð óðara ljóst að þar sat öldungis óhræddur dáti. Ekki hafði Svejk fyrr komið auga á eftirlitsoffísérana en hann spratt á fætur, tók útúr sér pípuna eins og lög gera ráð fyrir og lagði hana frá sér, nánar til tekið á opna tunnu með skotull. Hann salúteraði og sagði hátt og snjallt: „Tilkynni í undirgefni, ekkert óvænt hér, allt í stakasta lagi.“ Það eru þau andartök í mannlífinu þegar snarræðið hefur alveg ótrú- lega þýðingu. I þessum hóp reyndist herra ofurstinn klókari en aðrir. Þegar tóbaks- reykurinn var farinn að hringa sig upp úr skotullinni skipaði hann: „Svejk, reykja áfram!“ Það var hyggileg skipun því einlægt er það betra að hafa logandi tóbaks- pípu í munninum en skotullinni. Svejk salúteraði nú aftur og hrópaði: „Tilkynni í undirgefni, áfram skal reykt." Hann var hlýðinn dáti. „Jæja, Svejk, og nú komið þér með okkur á varðstofuna! “ „Tilkynni í undirgefni, það get ég ekki því fyrirmælin segja að hér verði ég til klukkan sex, þá verð ég leystur af. I skotullinni verður alltaf einhver að vera svo ekkert komi fyrir! “ Herra eftirlitsoffísérarnir smeygðu sér útfyrir og hlupu svo á varðstof- una þar sem þeir gáfu skipun um að lögregluflokkur yrði látinn sækja Svejk. Lögregluflokkurinn var ófús til fararinnar en fór þó. Þegar þeir komu að bragganum þar sem Svejk góðidáti sat í skotullinni með glóandi pípu sína og þjónaði hans tign, keisaranum, öskraði korpór- allinn: „Svejk, skepnan, fleygðu pípunni út um gluggann og komdu svo!“ „Eg held nú síður. Herra ofurstinn skipaði mér að reykja áfram svo ég verð að reykja mig í tætlur.“ „Komdu þér út, skíthæll!“ „Biðst afsökunar í undirgefni, kem mér ekki út. Klukkan er ekki nema fégur og það má ekki leysa mig af fyrr en klukkan sex. Til klukkan sex ber mér að vera hér í skotullinni svo ekkert komi fyrir. Eg er svo var...“ Honum vannst ekki tími til að segja „færinn“. Trúlega hafið þið líka lesið um slysið skelfilega í vopnabúrinu sem olli þjóðarsorg í Austurríki, 93
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.