Tímarit Máls og menningar - 01.09.1985, Qupperneq 108

Tímarit Máls og menningar
Ef Skáldskaparmál eru grannt skoðuð hygg ég fleirum fari sem mér að þeir
undrist skipulagsgáfur Snorra. Flokkun hans á heitum og kenningum er
svo nákvæm, dæmasafninu hagrætt svo skipulega að helst verður líkt við
tölvuvinnslu. Má þá raunar spyrja hvort þetta rit sé ekki einmitt sönnun
„skæklakenningarinnar". Talsmenn hennar benda á að við skinnbókagerð-
ina hljóti alltaf að hafa skorist utanaf skæklar úr hverju skinni. Þessa búta
hefði vel mátt brúka eins og nú er gert með spjaldskrárspjöld. Þeim sem
kannast við slík vinnubrögð mun a.m.k. óljóst hvernig Snorri hefði getað
komið skipulagi á dæmasafn sitt nema með þeim hætti. Þá er að vísu ekki
því að gleyma að kunnátta hans virðist hafa verið með eindæmum. I ritum
hans eru varðveitt allt að tveim þriðju þeirra vísna og vísnabrota sem kunn
eru frá því fyrir hans daga. Ef Heimskringlu og Eddu missti myndum við
með öðrum orðum glata drjúgum hluta alls kveðskapar frá því fyrir 1200!
Það er næstum með ólíkindum hve tómlát við höfum verið um verk
þessa snillings. Eddu-útgáfa Máls og menningar gæti orðið upphaf að nýju
skeiði. Vonandi verður hægt að fylgja henni eftir með mörgum fornrit-
um — jafnvel Heimskringlu þegar fram líða stundir. Þá geta félagsmenn
farið að fyllast stolti.
Til fróðleiks um Snorra-Eddu má benda á ritaskrár í Hug-
tökum og heitum í bókmenntafrædi og í Kulturhistorisk leksi-
kon for nordisk middelalder.
370
V