Tímarit Máls og menningar - 01.09.1985, Síða 130

Tímarit Máls og menningar
áþreifanleikans sem líf listarinnar byrjar. I því að gera andann áþreifan-
legan eða koma andanum inní áþreifanleikann.
En í öðrum skilningi líka hefur íslensk myndlist í 20 — 30 ár snúist um
áþreifanleika. Því viðfangsefni hennar hefur öðru fremur gengið út á að ná
bókum frá öðru auga landsmanna en landslagi frá hinu til að þeir sæju hver
annan frá nýju „sjónarhorni“, ekki sem bóklausa og landlausa þjóð heldur
þjóð gagnvart bókum og landi. Þegar allt kemur til alls er erfitt að mæla á
móti því að tungumálið og landið sem við stöndum á séu einnig hornstein-
ar myndmálsins. Myndlistin hjálpar mönnum til að gera sjálfa sig og aðra
sýnilega í heiminum. Að blása í þá viljanum til að sjá getur aftur á móti
aldrei verið á valdi hennar einnar. Eða með öðrum orðum: óskiljanleikinn
er gefinn, en skiljanleikinn kostar fyrirhöfn. Hvort sem séð er með heil-
anum, hjartanu, kynhvötinni eða öllum kröftum er þess ekki að vænta, að
séð verði í gegnum það sem sést. Því til hvers gæti öll þessi sjón og sýn
verið, ef hún væri ekki til annars en að sjá í gegnum það sem er?