Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1991, Page 22

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1991, Page 22
mér fannst ég geta sett stimpil veruleikans á hvert mitt ritverk, sem snerti þessi fræði. En það var einnig hugsjón mín að studera grasafræði, jarðfræði, dýrafræði, mannfræði, meira sálarfræði og pólitík til þess að forðast öil vanþekkingargöt í hugsun og framsetningu. En þessi löngun varð aldrei neitt meira en lokkandi draumur, að pólitíkinni undanskilinni, þó var ég æfinlega mjög óánægður með þekkingu mína á þessu lífræna sviði. Og svo komst hugur minn áður en mig varði inn á nýjar brautir. (Bls. 279-286). Stööur Ég fullyrði að [engin] fyrirbrigði í heiminum hafa haft eins lítið aðdráttarafl í vitund minni eins og stöður og embætti, og það hefur verið eitt af því óskiljanlegasta, sem mér hefur mætt á lífsleiðinni, að sjá hvað menn hafa verið sólgnir í þessi veraldar- gæði. Að mega hugsa í ró og næði, að geta haft tíma til að spjalla við kunningja mína, að mega lesa og studera og skrifa, þegar mig hefur langað til, — þetta hefur verið fyrir mig það eftirsóknarverðasta í lífinu. En að fara að þræla sér út í stöðum og embættum, sem maður í flestum tilfellum er illa fær um að rækja, aðeins til þess að aðrir líti upp til manns eða til þess að geta étið fínni mat, gengið fínni til fara, búið í fínni húsakynnum, geta farið oftar á bío, hafa ráð á að vera oftar fullur, — þetta hefur staðið fyrir mínum hugskotssjónum sem einhver sú vanvirðulegasta sjálfssaurgun sem [ég] hef getað hugsað mér. Þrátt fyrir þetta varð ég yfirfallinn af einni stöðu á æfi minni. Það var einn dag í septembermánuði 1919 (?), að Jakob Jóh. Smári komi heim til mín og bað mig að taka að mér íslenskukennslu í iðn- skólanum. Hann hafði kennt þar íslensku undanfarin ár, en hafði nú fengið kennarastöðu við menntaskólann. „Nei, vinur minn, það get ég ekki. Ég er enginn maður til að kenna.“ „Hvaða vitleysa. Þú getur vel kennt. Ég er viss um, að þú yrðir góður kennari." „Góður kennari! Guð almáttugur! Nei, ég ber það ekki við.“ Svo liðu nokkrir dagar. Þá kom Jakob aftur og lagði nú mjög fast að 20 TMM 1991:2 J
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.