Gripla - 20.12.2007, Page 35

AM 240 FOL XV 33
TEXTINN
1
Ævintýri af sifjaspelli föður og dóttur (A Tale of an incestuous Daughter)
1r 1da hans predikan nema sv synda fulla kona og hennar selskapur. þær voro
ky[rr]ar at | 2sínv heimili. Þat var þeirra sorg mest huern dag at eigi komo svo
margir menn med þeim at syndg|3azt sem þær uilldu og þær mætti sem mest
silfur vínna. Og sem þær sitia svo j sítt | 4herbergi talar hon svo til þeirra. Vier
skulvm ganga til kirkiv þvi þar munv vier fa noga fe|5laga er med oss vilia
leika og afla oss svo penninga. ganga sidan til kirkívnnar og | 6inn j kirkivnna
og svo skiott sem hon er inn kemur. rennir þann helgi mann byskupinn auga
til | 7hennar og sier þa syn er honum þotti herfilig at þessi auma kona hafdi vm
sinn hals | 8eina jarnfesti og þar vt af adrar festar er þeir fiandur helldu j er
hana leiddu. | 9Og sem hon finnur sina felaga tekvr hon j þeirra klædi edr
annat teik<n> gerir at þeir skyli | 10med henne ganga enn þeir bidia hana ganga
sinn ueg. þvi nv er hinn helgi fostv | 11dagr. þar fyrir vilia þeir eigi med henne
ganga. Byskupen leit og sa allt þetta. hans hiarta | 12vard fullt med sorg þegar
hann sa til hennar og villdi giarna frelsa hana ef hann mætti. | 13Þa tok hann at
tala af guds myskvn bædi hatt og lagt. og med almattig`s´ | 14guds myskvn flo
ein aur j hennar hiarta þat sem byskupen taladi svo at târinn fe|15llo nidr vm
hennar kinnur og brast þa festurín vm hennar hals. en fiandinn vard
hræ|16ddur og flyr j burt en byskupinn uard gladr j sitt hiarta og predikadi sem
adur guds eren|17di. enn kuinnan sat og hlyddi. þvi hon villdi giarna heyra
meira þar af og flaut | 18nv oll j târum. Fiandur þeir sem hana leiddu at arm-
leggvnum flydv þegar festurnar | 19geingu j sundur og þordu eigi leingur at
bida. enn hon fell fram â sin kne og bad gud | 20almattígan gefa sier sína hialp
og myskun. Eptir svo gert hneigdi hon sig at | 21byskupi svo talandi til hans
heimvgliga. J allann dag hafi þier talat af mier þvi eg | 22hefi framit allar þær
syndir er e`i´n kuinna ma gera j moti gudi og hans lo|23gvm. Telvr sidan fram
allar sinar syndir sem adur voro sagdar. bidur sidan byskupinn fyrir guds |
24skylld at skripta sier. þviat eg mvn skiott deyia af sorg. Byskupen suarar bid
| 25litla s´t`vnd til þess er utí er sermonen. eptir þat fell hon j ovit at ollum a sía
| 26[on]dum svo full af sorg og sut at hennar hiarta brast j svndur. og sem
byskupinn hefir uti || 1v1 sitt erendí geck hann snart til hennar enn bad folkit
sítía burt. byskupinn bad hana upp st|2anda. enn hon la kyrr og fann hann þa at