Skáldskaparmál - 01.01.1994, Page 38

Skáldskaparmál - 01.01.1994, Page 38
36 Gísli Sigurðsson sem er augljós af útdrættinum hér að framan. I Vatnsdœlu er frásögnin borin uppi af lýsingu Bergs og för Hofverja til hólmstefnunnar en þessi atriði er hvergi að finna í Finnboga sögu. Þar er lögð höfúðáhersla á kvennamál Jökuls og bardaga hans við Þorkel og Finnboga. Deilur sagnanna fara af stað með ólíkum hætti. í Vatnsdalu er jafnvægi raskað þegar Bergur, frændi Finnboga, kemur til sögunnar og er kynning á honum listilega unnin til að taka af öll tvímæli um réttlátan dóm sögunnar. Lýsingin hefst á því að dregin er upp mynd af Þorsteini goða Ingimundarsyni, stórlátum héraðshöfðingja sem sýnir veldi sitt með örlæti og nýtur viðurkenningar af þeim sem eiga leið um. Bergur sést fyrst úr fjarlægð í tíu manna nafnlausum en skrautbúnum hópi sem æir í engjum Þorsteins án þess að ríða heim í hlað og heilsa goðanum. Bergur dregur þó að sér athygli með því að berast mikið á; sker af litklæði sínu bút sem dregst með jörðu og saurgast. Af þessari hegðun dregur griðkona Þorsteins þá ályktun að hann muni vera hinn mesti ofláti því að hann hendir verðmætum sínum (þessi hegðun er andstæð því sem áður hefúr komið fram um Þorstein sem er stórlátur og gefitr— ekki ofláti sem hendit). Þorsteini er borin frásögn af hegðun þessa hóps og hann ályktar að þar muni líklega fara Bergur inn rakki sem hann lýsir við hlið Finnboga, móðurbróður hans, sem römmum að afli og hinum mesta ofurkappsmanni. í lok kaflans hittast þeir frændur, Bergur og Finnbogi. Finnbogi staðfestir dóm sögunnar um að réttara hefði verið að vitja Þorsteins en Bergur svarar snúðugt: „[. . .] kvaðst eigi vilja lægja sig svo að finna hann ‘því að erindi mitt var eigi til hans.’“ (31:1882) Bergi er þannig lýst sem vel stæðum ofláta og hann verðskuldar ofanígjöf. Þessari mynd af honum er Iævíslega haldið að lesendum með því að hæla Þorsteini fyrst og byggja upp traust á honum. Þegar Bergur fær loks að tala sjálfur og verjast ásökun frænda síns er sagan búin að fella yfir honum að því er virðist óháðan dóm með því að sýna fyrst hegðun hans, leita álits óháðrar persónu og víkja loks að því orðspori sem af honum fer með því að leggja það í munn Þorsteini. Áður en Bergur birtist á sjónarsviðinu í Finnboga sógu er Finnbogi að treysta sig í sessi sem héraðshöfðingi og storkar Hofsvaldinu með því að láta frænda sinn, afglapann Þorkel, biðja sér ástkonu Jökuls Ingimundarsonar, Þóru Þorgrímsdótt- ur. Finnbogi tekur sjálfur að sér að halda yfir honum hlífiskildi og sýnir þannig hvers hann er megnugur í héraðinu. Jökull bregst að vonum illa við og reynir að fara með ofbeldi gegn þeim frændum en bræður hans, Þórir og Þorsteinn, ganga á milli. Finnbogi reynir síðan að kljúfa samstöðu þeirra bræðra með fjárgjöfum og býður Þóri og Þorsteini til brúðkaupsins. Þeir taka við fénu en treystast ekki til að ganga gegn vilja bróður síns og sitja því heima. Finnbogi heldur brúðhjón- unum síðan heima hjá sér og lesandann gæti grunað að það sé gefið í skyn í sögunni að vingott sé með Finnboga og Þóru því að hún vill umfram allt vera á Borg og Finnbogi talar um hana sem vinkonu sína. Með þessari tilhögun og tali er Jökull niðurlægður enn frekar svo að það er ekki að ástæðulausu að hann leitar hefnda þegar hann fréttir af brúðhjónunum í Bólstaðarhlíð hjá foreldrum Þóru. Sú hefndarför verður honum þó til lítils frama því að Svartur, nautamaður Þorgríms,
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180
Page 181
Page 182
Page 183
Page 184
Page 185
Page 186
Page 187
Page 188
Page 189
Page 190
Page 191
Page 192
Page 193
Page 194
Page 195
Page 196
Page 197
Page 198
Page 199
Page 200
Page 201
Page 202
Page 203
Page 204
Page 205
Page 206
Page 207
Page 208
Page 209
Page 210
Page 211
Page 212
Page 213
Page 214
Page 215
Page 216
Page 217
Page 218
Page 219
Page 220
Page 221
Page 222
Page 223
Page 224
Page 225
Page 226
Page 227
Page 228
Page 229
Page 230
Page 231
Page 232
Page 233
Page 234
Page 235
Page 236
Page 237
Page 238
Page 239
Page 240
Page 241
Page 242
Page 243
Page 244
Page 245
Page 246
Page 247
Page 248
Page 249
Page 250
Page 251
Page 252
Page 253
Page 254
Page 255
Page 256
Page 257
Page 258
Page 259
Page 260

x

Skáldskaparmál

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skáldskaparmál
https://timarit.is/publication/1141

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.