Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1982, Qupperneq 162

158
MÚLAÞING
Krossavík. Þar gátu menn litla björg sér veitt undir handarjaðri kaup-
manns og valdsmanns, en Borgfirðingar stunduðu sér til ómældrar
hagsbótar launverslun við enska og hollenska duggara, enda kvað Arni
í Höfn:
Þó að hann geri þokumuggu
það er mér engin pín.
Við skulum róa duggu úr duggu
og drekka brennivín.
Hefir Sigfús þjóðsagnaritari skráð margar sögur af viðskiptum Borg-
firðinga við duggara á dögum Árna og góð skipti hans við enska sanna
leiðin í Hafnartúni og grafskrift er hann orti um þá sem þar hvíla.
Magnús Pálsson, Tíkar-Mangi, var á Bakka í Borgarfirði 1793. I
ævisögubroti sínu lýsir hann góðum kaupskap og vinsamlegum við-
skiptum við hollenska duggara þar á firðinum.
Þá má í þessu sambandi minna á auðsöfnun Olafs ríka, sem alinn var
upp á sveit í Borgarfirði og græddi svo á launverslun við duggara á
búskaparárum sínum í Loðmundarfirði að hann gat keypt Húsavík, 60
hundraða jörð.
Loks skal það til tínt, að skv. prestþjónustubók Desjarmýrar virðist
enginn Borgfirðingur hafa týnt lífi fyrir ófeitissakir í Móðuharðindun-
um, en tveir utansveitar förumenn andast þar þá, sennilega báðir af
völdum langvarandi hungurs.