Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1997, Qupperneq 123

Um Jökuldal
ljest þar hartnær sjötugur 23. ág. 19051, (f.
5. sept. 1826).- Árið 17762 fengubændurá
Brú og Eiríksstöðum leyfi til að byggja á
eigin kostnað og halda við bænahúsi því,
sem frá gamalli tíð hafði staðið á Brú, og að
fá prestinn í Hofteigi til að flytja þar messu-
gjörð að minsta kosti tvisvar á ári. Kon-
ungsbrjef 5. des. 1823 leyfir bændum á Að-
albóli og Vaðbrekku, sem voru í Valþjófs-
staðarsókn, að eiga kirkjusókn að Brú eftir
næstu prestaskipti, sem urðu 1836. Samdi
svo síra Sigfús Finnsson um 20 fiska fyrir
hverja messugjörð. Annað konungsbrjef 3.
apríl 1844 gefur nákvæmari reglur um þetta,
og ákveður 20 álnir fyrir hverja messugjörð.
Á Brú var fyrst greftrað 5. júní 1847. Það
var Guðmundur Jónsson bóndi á Vaðbrekku,
fyrri maður Elísabetar, konu Odds. Bjuggu
þau Oddur og Elísabet langa hríð á Vað-
brekku uns þau fluttu í Amórsstaði.
Úr Jökuldalsheiðinni fluttu þessir brott:
13. Marteinn Jónsson á Gmnnavatni í
Háreksstaði í Skjöldólfsstaðaheiðinni, því
askan kom þar eigi. Þar bjó þá Jón Benja-
mínsson með mikla ómegð, sæmdar- og at-
orku-maður. Fór Marteinn svo árið eftir til
Nýja íslands og dó þar úr bólunni.
14. Jón Sveinsson ffá Heiðarseli að
Refsstað í Vopnafirði og síðan til Ameríku
og dó þar.
15. Einar Bessason á Hneflaseli fór í
Gnýstaði í Vopnafírði og síðan til Ameríku.
16. Páll Vigfússon á Veturhúsum fór að
Áslaugarstöðum og þaðan til Ameríku, orð-
lagður hestamaður (f. á Hvanná 15. maí
1833, d. 10. nóv. 1906).
17. Sigurður Pjetursson fór frá Rangá-
lóni að Lýtingsstöðum í Vopnafírði og svo
til Ameríku.
18. Eiríkur Sigurðsson á Ármótaseli fór
að Fögra-Kinn í Möðradalsheiði, framúr-
skarandi göngumaður og afbrigða sláttu-
maður (f. á Hóli í Fljótsdal 14. sept. 1821, d.
í Fremra-Seli í Hróarstungu 13. okt. 1890).
19. Bjarni Rustíkusson á Víðirhólum
var hingað og þangað á eyðijörðunum um
sumarið, og reytti þar handa skepnum sín-
um. Hann var höldamenni. Um hann orti
Kristján Fjallaskáld:
Átján hrossa afl sem ber o.s.frv.
Era í vísuna tekin upp orðtæki Bjama.
Kristján var á kirkjuleið til Möðradals og
lagðist fyrir útúr drukkinn í hlaðvarpann í
Víðidal. Bjami fór þá að tosa honum inn í
stofurúmið með aðstoð Arnbjargar konu
sinnar (d. 1873, hálfsystir Einars alþm. í
Nesi) og Háreks, sonar þeirra, sem úti varð
í Möðradal 1869. Þá hvað Kr. vísuna, er
hann var lagður í rúmið. - Bjami dó á
Grund 6. mars 1887.
20. Á Aðalbóli í Hrafnkelsdalnum bjó
þá Jón Einarsson. Flutti hann að Bruna-
hvammi í Vopnafírði og þaðan til Ameríku.
Hann var hálfbróðir Eiríks merkisbónda í
Bót, sem mynd er af í Óðni, 10. tbl. 1907.
21. Kristrún Sigfúsd., ekkja á Vað-
brekku, bjargaðist, mest á Aðalbóli, um
sumarið og heyjaði inn á afrjetti fyrir
skepnum sínum. Þar hafði askan ekki kom-
ið. Sigfus faðir hennar bjó á Langhúsum í
Fljótsdal (d. 30. júní 1862), sonur Jóns á
Bessastöðum (d. 4. febr. 1811), Þorsteins-
sonar á Melum og fyrri konu hans Þorbjarg-
ar Sigfúsdóttur, er ljest af barnsföram á Há-
konarst. 1772 eða 1773. En maður Krist-
rúnar, Benedikt Gunnarsson ( d. 28. júlí
1868), var bróðir Sigurðar prófasts á Hall-
ormsstað. Kristrún var skýr kona og unni
sögnvísi. Átti hún handrit það, er fylti eyð-
una í Vopnfírðingasögu, og sjeð hafði hún
og lesið Jökuldælu í heilu lagi. Hafði hand-
rit það af Jökuldælu verið eign Guttorms
prests Guttormssonar í Stöð (d. 1881).
Kristrún dó á Vaðbrekku 26. des. 1889. -
Þannig fór allur Efridalur alfarið í eyði í
121