Sagnir - 01.06.2016, Síða 213

til samþykktar.56 Guðrún tók þó aftur upp smðning við ríkisstjórnina eftir fund á
heimiii Gunnars Thoroddsen sem fullvissaði hana um að Gervasoni myndi ekki
enda í fangelsi í Frakklandi.57 Gunnar fundaði með yfirvöldum í Kaupmannahöfn
en hann hafði átt leið til Osló í einkaerindum. I kjölfarið fékk Gervasoni sex mánaða
landvistarleyfi með möguleika á framlengingu. Sú niðurstaða kom lögmanni hans í
Öanmörku á óvart enda þótd hún mjög óvenjuleg.58 Á framlenginguna reyndi hins
Vegar ekki þar sem Gervasoni hélt aftur til Frakklands efdr kjör Frangois Mitterand
Sern forseta Frakklands í maí 1981. Mitterand hafði heitið liðhlaupum skilyrðislausri
sakaruppgjöf og vildi Gervasoni láta reyna á það. Svo fór að hann var handtekinn
við komuna til Frakklands en látinn laus tveimur mánuðum síðar og var þá loksins
frjáls ferða sinna í Frakklandi. Árið 1982 veitti Gervasoni íslenskum blaðamönnum
Vlðtal og þá hringdi hann af og til í kjölfarið í Torfa Tulinius, einn forsvarsmanna
stuðningsnefndarinnar, túlk hans og góðvin á Islandi.59 En tengsl hans við ísland
r°fnuðu fljótt og hefur lítið til hans spurst síðan hér á landi
Niðurstöður
^ér hafa verið færð rök fyrir því að ekkert hafi bent til að það hafi nokkurn d'mann
komið til greina að veita Patrick Gervasoni dvalarleyfi á grundvelli þess að hann
v®ri pólid'skur flóttamaður. Stjórnvöld sýndu málstað hans litla samúð og þá ríkti
avallt tortryggni í hans garð vegna stjórnmálaskoðana hans. Stjórnvöld höfðu einnig
^klar áhyggjur af því að yrði Gervasoni veitt dvalarleyfi myndi það þýða að ekki
v®ri hægt að hafna fleiri umsóknum af sama tagi og vó það þungt þegar ákvörðun
Var tekin. Sú staðreynd að Gervasoni kom tii landsins með ólöglegum hætti hafði
einnig áhrif á ákvörðunina þótt Island væri aðili að flóttamannasamningnum, sem
Verndaði hælisleitendur gagnvart refsingum við slíkum bromm. Stjórnvöld túlkuðu
^ðgin hins vegar með bókstaflegum hætti þrátt fyrir ítrekuð mótrök Ragnars
Áðalsteinssonar, lögmanns Gervasonis, og réttlætm á þann hátt ákvörðun sína um
að vísa honum úr landi.
Þannig varð skilríkjaleysi Gervasoni enn dl vandræða þrátt fyrir að hann hafi lagt
°U spil á borðin og gefið sig fram við údendingaeftirlidð við fyrsta tækifæri.Ef hann
heföi haft þau hefði hann getað komið dl landsins á venjulegum forsendum, þ.e.
an þess að gera tilkall til þess að vera pólid'skur flóttamaður. Þá hefðu stjórnvöld
ekki verið sett í þann vanda sem raun bar vitni. Mesm munaði þó um að hafa
stjórnarþingmanninn Guðrúnu Helgadótmr á bak við málstaðinn. Sá stuðningur
skipd höfuðmáli vegna þess hve ríkisstjórnin stóð tæpt í neðri deild þingsins, enda
nýtti Guðrún sér það á meðvitaðan hátt. Vandamál Gervasonis var þar með orðið
a^ vandamáli ríkisstjórnarinnar sem neyddist til að finna lausn sem viðunandi væri
n®ði fyrir Gervasoni og Friðjón Þórðarson dómsmálaráðherra.
>.Óvissa um meirihluta á Alþingi", Vísir, 2. janúar 1981, bls. 28.
57 Viðtal. Höfundur við Guðrúnu Helgadótmr, 17. janúar 2013.
..Gervasoni er frjáls maður“, Dagblaðiö, 21. janúar 1981, bls. 1.
Viðtal. Höfundur við Torfa Tulinius, 18. janúar 2013.
213