Skagfirðingabók - 01.01.2014, Blaðsíða 115

ÉG SAT EINUNGIS EINN HEILAN VETUR Á SKÓLABEKK
115
Kaupmannahöfn
ÁRIÐ 1926 fór ég til Kaupmannahafnar.
Garðsstyrkurinn í Höfn féll niður við
sambandslögin 1918 en til að bæta það
upp var komið á fót styrkjakerfi þar sem
fjórir stúdentar skyldu fá svokallaðan
stórastyrk sem voru 100 krónur danskar
á mánuði og ég fékk hann. Hugur minn
stóð til náms í klassískum fornfræðum
og ég ætlaði upphaflega að læra latínu og
frönsku, en það kom í ljós þegar út kom
að í því námi átti franskan að vera aðalfag
en latínan aukafag en mér hugnaðist það
ekki, vildi hafa latínuna sem aðalfag. En
þá varð maður að hafa grísku sem aukafag.
Þannig voru þeirra lög í þá daga. En þetta
gekk allt saman.
Háskólinn í Höfn var á þessum árum
í einskonar millibilsástandi, það höfðu
verið ágætir menn og merkir í þessum
fræðum, sem voru allir hættir eða að
hætta þegar ég kom til Hafnar og það var
að koma nýtt fólk þarna inn, sumpart á
annarri línu en þeirra fyrirrennarar höfðu
verið. En þetta var beggja blands því
þarna voru nokkrir kennarar sem héldu
uppteknum hætti. Það var því dálítið
sundurlaus kennslan í klassískum fræðum
en ég lærði mikið því það voru góðir
menn þarna í bland. Sérstaklega minnist
ég Carsten Høeg sem var aðalprófessor
þarna og seinna varð mikill áhrifamaður
í mótspyrnuhreyfingunni á stríðsárunum,
sat í Frihedsráðinu danska og ég hef
aldrei skilið hvers vegna hann slapp því
hann var mjög ópraktískur maður í
veraldlegum hlutum. En hann fór og var
í felum mikinn hluta af stríðsárunum. Og
þeir náðu honum aldrei Þjóðverjarnir,
Kaupmannahafnarháskóli sumarið 2013.
Ljósm.: Hjalti Pálsson.
Carsten Høeg (1896–1961) málvísinda-
maður og prófessor í klassískri heimspeki við
Kaupmannahafnarháskóla. Hann stjórnaði
hópi innan andspyrnuhreyfingarinnar sem
að boði herstjórnarinnar í London hóf árið
1944 að skrásetja og safna upplýsingum um
föðurlandssvikara og samstarfsfólk nasista til
undirbúnings handtöku þeirra eftir stríðið.