Tímarit Máls og menningar - 01.06.2017, Qupperneq 47

„ É g e r m e ð k ó k ó m j ó l k s e m é g s t a l í b ú ð i n n i .“
TMM 2017 · 2 47
Þarna koma starfslaun listamanna til bjargar því ef ég hefði ekki fengið þau –
alls 9 mánuði á fjórum árum – þá hefðu síðustu bækur mínar aldrei orðið til.
Fjölskyldulífið er ævintýri sem þarf að fléttast saman við skáldskapinn
og getur þannig stutt við skrifin frekar en að vera hindrun. Þetta er allt
spurning um afstöðu og sjónarhornið sem maður velur sér. Markmið mitt
og stóra verkefni er að láta fjölskyldulífið og skrifin vinna saman og fléttast
saman eins og symbiosis – ég er ferlega hrifin af því hugtaki úr líffræðinni
en symbiosis eru tvær lífverur sem veita hvor annarri jafn mikla næringu og
lifa í fullkomnu jafnvægi.
Hvort þykir þér skemmtilegra/betra að elska eða vera elskuð eða hvort
tveggja?
Held það sé hvort tveggja. En það koma tímabil þar sem ég vil frekar vera
elskuð. Svo hef ég verið að hugsa um að kannski er það ekki sjálfsagt að
vera fær um að elska og ég óttast það; kannski er ekki til meiri einsemd en
það. Það er rosalega góð tilfinning að kynnast skilyrðislausri ást, þeirri sem
maður fær þegar maður á börn og líka gagnvart foreldrum sínum og sínum
nánustu. Það er bara eitthvað sem gerist. Ég hef líka reynt skilyrðislausa ást
í vinkonusambandi og sama hvað á gengur höldum við áfram að vera vin-
konur – hættum kannski í smá tíma en náum samt alltaf aftur saman.
***
Viltu segja mér frá skólagöngunni?
Ég gekk í Grunnskóla Sandgerðis – var reyndar í núll bekk í Keflavík – og
ég var í bekk með þrjátíu krökkum í árgangi sem fylgdist alltaf að meira og
minna allan grunnskólann. Við stelpurnar hittumst enn. Fór í Fjölbrauta-
skóla Suðurnesja á málabraut og síðan í Háskólann og það sér ekki fyrir
endann á náminu þar.
Ég hef alltaf verið grúskari og forvitin – ég þrífst á spurningum. Ég á
feita skuldasjóði hjá LÍN sem ég ætla að borga til baka margfalt – mennta-
málaráðherra þarf ekki að hafa áhyggjur af mér. Ég hef undanfarið verið að
stúdera íslenskar bókmenntir og sagnfræðin og heimspekin eru ekki langt
undan í þessu brasi mínu.
Ég er tiltölulega nýbyrjuð í doktorsnámi sem á að taka fjögur ár. Á milli
fræðanna og skriftanna hefur ríkt togstreita. Fræðiskrif krefjast oft ólíkra
aðferða en það er markmiðið að láta þau vinna saman og nýta einmitt sym-
biosis. Ég er að skoða 17. öld og sæki þangað efni í skáldskapinn. Brunnurinn
er svo stór að ég gæti verið að skrifa bækur næstu hundrað árin.
Það er stór ákvörðun að fara í doktorsnám. Vinkona ráðlagði mér að
hugsa ekki um hjartað eða hugann við ákvarðanir heldur um magann: færðu
fiðrildi eða hnút? Ég fæ fullt af fiðrildum í magann þegar ég hugsa um 17.