Tímarit Máls og menningar - 01.06.2017, Qupperneq 56

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
56 TMM 2017 · 2
Ég hef notið góðs af vinnu kynslóðanna á undan, svo mörgu sem mér
finnst sjálfsagt barðist fólk fyrir með kjafti og klóm og lífi sínu. Ég óttast
að börnin mín fái ekki það sama og ég. Eftirstríðskynslóðin vandaði sig,
við erum hætt því og einhver virðing horfin. Djúsið má ekki þynnast smám
saman, hvorki í samfélaginu eða listunum, það þynnist svo hægt að maður
tekur ekki eftir því og við verðum samdauna þynningunni.
Margt sem gerðist í listum á tuttugustu öld er meira spennandi en það
sem gerist í dag. Við lifum á tímum þar sem krafan um hagnað er nýi þræl-
dómurinn og það er vont. Stefnt er að hagnaði og framför einsog um nátt-
úrulögmál sé að ræða. Við þurfum að stefna að meiri hrörnun. Haust og
vetur tekur við af sumrinu. Að eldast og hrörna verður að fá að vera hluti af
pakkanum.
Viltu breyta heiminum?
Ég vil gera hann betri, já.
Ertu femínisti?
Auðvitað!
Er öðruvísi að vera rithöfundur af kvenkyni en af karlkyni? Hver er munur
á stöðu karl- og kvenhöfunda?
Ég þyrfti að vera kynlaus til þess að svarið mitt yrði hlutlaust. Ég er mjög
heppin af því það eru margar skáldkonur sem ég get litið til og þær höfðu
ekki jafn margar skáldkonur og ég til fyrirmynda. Þær hafa byggt upp grunn
sem ég get leitað til. Í framtíðinni vona ég að ungar skáldkonur búi að enn
stærri grunni. Fyrirmyndir eru svo mikilvægar. Það er engin tilviljun að
börn presta verði prestar.
Þegar karlar gera listaverk virðast þau fá meiri þungavigt og ég hef staðið
mig að því – afþví ég er ekki bara lesandi heldur líka kaupandi – að gefa
körlum karlhöfunda og konum annað hvort karl- eða kvenhöfund í gjafir.
Mig grunar að upp til hópa lesi karlar ekki verk kvenna. Ég kalla þungavigt
pungavigt. Konur fara inn á karlasvæði þegar þær byrja að skrifa og gefa út
bækur. Ég nýt skáldskapar frá báðum kynjum og öllum kynjum.
Kannski felst lausnin í að hætta að hugsa út frá kynjum heldur líta á
okkur sem hormónaverur. Hormónin okkar eru alltaf að breytast út lífið og í
ólíkum hormónakokteilum er fólginn styrkur og fjölbreytni. Við þurfum að
blanda estrógeni inn í karlmennskuna og testósteróni inn í kvenmennskuna
og losna úr viðjum fordóma.
Mhm. Viltu segja mér eitthvað um framtíð skáldskaparins?
Mjög björt. Það er mikil gróska og grasrótarforlög sem lita og skreyta
garð inn. Vona bara að þau verði fleiri.