Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Qupperneq 24

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
24 TMM 2016 · 4
Svona getur maður orðið bitur en samt ekki öfundsjúkur. Ég get orðið
ósátt við kerfi sem metur mig og aðra ekki mikils. En ég ber mig samt ekki
saman við aðra höfunda. Þrátt fyrir alla óvissuna sem starfinu fylgir þá er
ég samt einhvern veginn viss. Ritstörf eru mér köllun og sama hvað á dynur,
hvort stjörnum gagnrýnenda fækkar eða fjölgar, og ég sveiflist þarna á milli
á tilbúnum ás, mun ég halda vinnu minni áfram, næstum því sama hvað.
Þetta er góð tilfinning. Ég met líka margumrædda óþolinmæði, hún gefur
mér orku og kraft og leitaráráttunni byr.
Það væri örugglega hægt að gera mannfræðirannsókn á því hvernig valið
er á bókamessur. Menn vantreysta æ betur tilviljuninni og næla sér í
alræðisvald yfir aðstæðum og hindra viðkomu dularafla. Glæpasögur eru
auglýstar, hinar bækurnar – þorum við að kalla þær fagurbókmenntir?
– ekki, bækur seldar við hlið frystiborða matvöruverslana. Bækur sem
hreyfast lítið í bókahillum bókabúðanna eru sendar – heim – og taki þær
of stíft pláss á lagerhillunum verður þeim fargað. Þ.e.a.s. á því tímabili
í mannkynssögunni sem þetta viðtal gerist á er þetta ein brotamynd úr
bókaiðnaðinum. En hvað finnst þér skemmtilegast að gera og sem maður
gerir ekki opinberlega á bókamessum?
Skrifa og elska.
***
Semurðu á tölvu, í höndunum? Mig grunar að þú skrifir hratt.
Já, það er rétt hjá þér, ég skrifa mjög hratt. Ég skrópaði aldrei í vélritunar-
tímum í barnaskóla þótt það væri mjög í tísku, sko að skrópa. Svo lærði ég
líka á píanó og bý að því þegar ég skrifa á tölvuna. En stundum breyti ég til
og handskrifa, oft á langar rúllur til að þurfa ekki einu sinni að snúa blaðinu
við eða skipta um blað og get því bara skrifað mjög hratt. Gallinn er bara sá
að þá fer ég að skrifa arabísku og það er erfitt að afrita hana. Annars hugsa ég
yfirleitt mikið áður en ég byrja að semja, ég varð leið á því að þurfa að endur-
skrifa mikið og vil að hugsunin á bakvið textann sé orðin þroskuð þegar ég
sest niður til að skrifa.
Viltu segja mér frá sköpunarferlinu?
Ég hélt nýlega fyrirlestur um þetta efni, sem tók ansi mikið á, og á eftir
byrjaði ég að skrifa bók sem mun heita Bréf til ungrar skáldkonu, titillinn
vitnar til Bréfs til ungs skálds eftir Rilke. Bókin á að hvetja fólk til að orða
hugsanir sínar og tilfinningar í rituðu máli.
Hverri manneskju bráðliggur á að skilja við hvað hún glímir, hver sé mesta
ráðgáta hennar og vandi.
Ég er oft að fjalla um það sem er næstum því perverskt og ekki glæpur,
næstum því hræðilegt en samt fallegt. Án þess ég vilji meina að allt sé á