Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Qupperneq 32

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
32 TMM 2016 · 4
lyfjum, sem ég ekki var og vil alls ekki vera. En mér finnst oft sem ég eigi
innangengt í ólíka tíma. Mamma segir að listamenn eigi að gefa sér tíma. Ég
upplifi það núna – ég reyni það núna – á mínum aldri og ekki síst þegar ég
er með barn með mér að ef ég ætla að halda áfram að gefa mér tíma þá hafi
ég engan tíma fyrir niðurbrot.
Hefur eitthvað eitt tímabil mótað þig meira en önnur?
Já, ég held að fyrsta árið mitt í París hafi haft mest áhrif á mig og einhvern
veginn vissi ég það á meðan það leið. Það var svo erfitt en ég sagði við sjálfa
mig að ég væri að læra svo margt á því. Og þá bjargaði dagbókin mér.
Áttu þér manífestó og ef svo hvernig hljómar það?
Nei, bara fyrir Apaflösu, einsog ég minntist á áðan, sem við Uggi bróðir
sömdum – en þó fer ég eftir nokkrum meginreglum sem rithöfundur. Ég tek
ekki þátt í samkeppnum hversu blönk sem ég er – allavega ekki hingað til en
aldrei segja aldrei svo sem. Maður má aldrei hugsa um það hvernig það sem
maður skrifar muni passa inn í samtímann – það er þvílíkt virðingarleysi að
halda að maður geti skilið tímann og núið. Síðan er manífestóið mitt eitthvað
á þá leið að skrifa í átt að réttlætinu, fegurðinni og kærleikanum og líka að
leyfa sér að leika sér í skrifunum, leika sér með hugmyndir og orð – en ekki
að fólki og sálum nema sinni eigin. Leika við en ekki leika að. Er það ekki
mikill munur?
***
Jú, ómælanlegur. Undanfarin ár hefurðu búið úti á landi og ert nýflutt
þaðan. Hvað réð staðsetningunni? Var það meðvituð ákvörðun?
Jú, það var með vilja, mig langaði að búa nálægt náttúrunni og dýrum.
Ástæðan fyrir staðsetningunni var sú að ég var að vinna á Byggðasafninu á
Skógum undir Eyjafjöllum. Safnið var mér heill háskóli; ég sakna safnsins.
Og vina minna í sveitinni. Í Ástarmeistaranum stendur: Þar sem er dagatal
dýranna. Frá því ég skrifaði þetta hef ég komist að því að dagatal dýranna er
rosalega strangt, ég hélt það væri losaralegri bragur á því, meira frelsi. Í dag
er fengitími dýranna og þá er kannski enginn tími fyrir ljóð. Ég veit núna að
ég get ekki verið bóndi en mér þykir gott að eiga vinkonu sem er bóndakona
og heimsækja hana í fjárhúsið og rollurnar sem ég á þar. Ég var á vakt með
henni í sauðburðinum og það var auðvitað mjög örvandi fyrir skáldskapinn.
En ég er sumsé flutt aftur í bæinn.
Ertu kvöldsvæf, næturhrafn?
Næturhrafn.